Twee dagen naar Königswinter
Op 22 juni om kwart over zeven was het dan eindelijk zo ver om met de reisvereniging
Amstel Brouwerij de lang verwachte tweedaagse reis naar Königswinter te gaan maken.
De dag begon met slecht weer, maar omdat de reis naar het zuiden ging, had iedereen
voor een goede stemming gezorgd.
Via binnenwegen reden wij over Arnhem en Nijmegen naar 's-Heerenberg, waar werd
gerust. Het restaurant waar wij afstapten was verbouwd en maakte een Oudhollandse
indruk; achter een paar glazen schuifdeuren lag een verbouwde synagoge, welke ook
door deze zaak in gebruik was genomen.
*T a de koffie met gebak richting grens,
1 enkele meters verder. Hier hadden wij
een kort ononthoud vanwege de pas-
sencontrole. En hier viel dan ook het eerste
Duitse woord, afkomstig van onze voor
zitter; deze kreeg al onze paspoorten te
rug; zijn antwoord was „danke seun",
waarop het wederwoord kwamu kunt nu
nog wel Hollands praten. Zo ging de reis
verder richting Oberhausen, Keulen en
Bonn. Wij reden het meest op de binnen
wegen en een heel klein stukje over de
Autobahn.
De zon was intussen met al zijn kracht
naar voren gekomen en maakte van alles
een sprookje, vooral het laatste stuk voor
Königswinter langs de Rijn was prachtig.
In Königswinter maakten we onze eerste
gezamenlijke klimtocht met een tandrad
baan naar de Drachenfels; deze berg is 327
meter hoog en bovenop is de ruïne van de
Drachenburg met een prachtig uitzicht over
de Rijn met al zijn bochten, de heuvels en
de dorpjes.
Op het terras zijn wij een glaasje rijnwijn
gaan drinken. Hierna gingen we met de
tandradbaan naar beneden en toen naar ons
hotel, dat een leuke naam had, Rhein Ho
tel Loreley; het lag ook aan de Rijn en
had een prachtig uitzicht.
De reisvereniging bijna op het hoogste punt.
9
