Vrienden in Newcastle
Ik heb vrienden in Newcastle
Dat zal op u weinig indruk maken, want
u heeft een broer in Nieuw-Zeeland. Dit
is een groot verschil waaraan ik niet wil
tippen, zelfs al zou ik het kunnen.
Maar er is een verschil waaraan u niet
kunt tippen. Wedden?
U kent uw broer in Nieuw-Zeeland dat
is een uitgemaakte zaak. Maar ik ken die
vrienden in Newcastle niet.
Ze sturen mij herhaaldeijk prentbriefkaar
ten. Ze moeten een drukkerij van prent
briefkaarten hebben of ze zijn gek op het
schrijven van buitenlandse adressen. (Ik
heb een buitenlands adres, ja, daar kunnen
we kort over zijn, want heel de wereld,
behalve dan Nederland, vindt mijn adres
buitenlands.)
Hun groeten (in het Engels gesteld, maar
buitengewoon hartelijk) bereiken mij her
haaldelijk. Ik zou ze graag eens teruggroe
ten, maar ik ken ze niet en hun adres
evenmin.
Zij behandelen mij als goede vriend en
ondertekenen hun groeten uit Newcastle
upon Tyne en Margarethe en George, wel
beseffend dat onder vrienden een adresver
melding niet nodig is.
Ik droom weieensik wandel in Newcastle
(upon Tyne) en ken er niemand. Maar er
zijn twee mensen die mij wel kennen:
Margarethe en George. Plotseling blijft er
een inwoner van Newcastle voor me staan,
kijkt me olijk aan, beweegt schalks een
vinger heen en weer, stompt me, zoals een
oude vriend alle andere oude vrienden
stompt en brult: „Old boy
Ik weet dan één ding heel zeker: dit is
niet Margarethe.
Hoe dan ook nu hebben ze een kindje.
Een jongen. Het kaartje lag in de bus van
morgen. Het zal wel een lekkere jongen
zijn, want het kaartje was met de hand ge
kleurd en gesteld in de schertstaal die jonge
echtparen aan geboortekaartjes menen te
moeten meegeven.
Ik zal die jongen nooit zien, want ik weet
niet waar hij woont. Ik kan, bij wijze van
spreken dan, een heel schip met steen
kolen naar Newcastle sturen, maar een een
voudige hartelijke groet uit Amsterdam kan
ik er niet kwijt (de kolen trouwens ook
niet).
Na het zoveelste geboortekaartje zal het
huis wel te klein worden en dan moeten
Margarethe en George gaan verhuizen en
dan moeten zij verhuiskaartjes sturen en
dan
Maar nee, tegen die tijd dat ze mij die
adreswijziging willen sturen, zijn ze mijn
adres kwijt. Daar durf ik met u (en uw
broer in Nieuw-Zeeland) om te wedden;
om een armvol kaarten (met de hartelijke
groeten van Margarethe en George).
De W.
Muziek ionen waandenen -
ondanks
Ik ken een man die drie fijne kinderen
heeft grootgebracht. Hij was musicus,
maar hij wilde van hen geen muzikanten
maken, hoewel hij ze in hun kinderjaren
wel wilde laten kennismaken met de
uitingen van grote kunstenaars. Hij zag
erop toe, dat zij veel goede muziek hoor
den, zowel op de plaat als in de concert
zaal. Maar toen zij twaalf jaar geweest
waren, leek het dat zij een weerstand
ontwikkelden en niets meer wilden we
ten van de muziek die hij voorstond. Hij
wachtte geduldig af, maar zij gaven geen
blijk van enige werkelijke belangstelling
in muziek terwijl zij van tieners twin-
t'gers werden. Tenslotte trouwden zij en
vormden een gezin.
Toen had onze musicus, een man die veel
te doen had en vaak reisde, eens een
poosje vrije tijd. Hij wilde zijn platen
verzameling wat reorganiseren. Deze was
in de loop der jaren gegroeid en ondanks
pogingen om de platen op een bepaalde
volgorde te zetten, was bet niet geheel
gelukt. Er bleef niets anders over dan de
hele collectie opnieuw te rangschikken.
Mijn vriend bemerkte, dat enige platen
hoezen door veelvuldig aanpakken sterk
geleden hadden. De platen van Bach in
het bijzonder zagen er toegetakeld uit.
Hij haalde de langspeelplaten van de
Brandenburgse Concerten uit de hoezen
en legde ze even op de draaitafel. De pla
ten klonken vreselijk, hetgeen mijn vriend
vrolijk stemde.
De groeven waren uitgesleten door veel
vuldig gebruik. De kinderen die zoge
naamd onverschillig tegenover de muziek
hadden gestaan, hadden in zijn afwezig
heid druk gebruik gemaakt van de pla
tencollectie. Maar zij waren er nooit toe
gekomen hun vader te vertellen wat er
van hun muzikale belangstelling was ge
worden en hoe het met zijn platen was
gegaan terwijl hij op reis was.
Uit: How to Bring Up Your Child to
Enjoy Music, door Howard Taubman.
