Voetbal in Quito
Toen ik enige tijd geleden de wedstrijd Ajax-Blauw-wit bijwoonde (30) herinnerde
ik mij het verhaal, dat mijn broer Peter mij deed over zijn ervaringen tijdens de
wedstrijd te Quito tussen Ecuador-Argentinië. Hoewel de wedstrijd Ajax-Blauw-wit,
twee Amsterdamse clubs, niet met de belangrijkheid van een interlandwedstrijd is te ver
gelijken, wil ik toch eerst even de gedragingen van het Amsterdamse publiek onder de
loep nemen.
Het Ajax-stadion was tot de laatste plaats
bezet. Daar er geen voorwedstrijd was
gespeeld, waren de supporters in le
vendig debat gewikkeld over het eventuele
verloop van de wedstrijd en er werden tal
rijke weddenschappen afgesloten. Ik gokte
op gelijk spel, daar Blauw-wit de laatste
tijd van zich deed spreken. Er werd ijverig
met warme koffie, Amstel bier en broodjes
gevent, een muziekje speelde, kortom het
was gezellig. Bovendien zat ik droog. Naast
mij zat een afnemer uit Monnickendam, die
vroeg of ik een Ajax-supporter was en op
mijn bevestigend antwoord direct over de
aanschaf van elektrische koeling begon te
praten. Naast hem zat een afnemer uit
Purmerend, die mij echter in jaren niet had
gezien en mij onmiddellijk opmerkzaam
maakte op het feit, dat hij 65 cent voor
een Amstel biertje moest betalen. Als dit
dan mijn rayon was, moest ik daar maar
eens werk van maken.
HANDGEMEEN
Zoals u zult weten, was het een wedstrijd
die de moeite waard was om aan te zien.
Er werd wel ruw gespeeld, want herhaalde
lijk, zag ik een meneer het veld ophollen
met een zwart koffertje, waaruit hij iets
haalde om de getroffen speler op te fixen.
Er werd zelfs een speler het veld afgedra
gen tussen twee heren. Hij werd vervangen
door de Blauw-wit speler Spaarndam, die
enkele prachtkansen deed glippen onder
luid geloei van het publiek. Ook was er
onderaan de tribune tussen de supporters
een klein handgemeen ontstaan, hetgeen
volgens insiders een grote zeldzaamheid
was. Er waren spannende momenten en
ogenblikken dat er weinig gebeurde.
Na spannende momenten moest mijn buur
man steeds naar het toillet. Hij beweerde,
dat de spannig op zijn blaas sloeg. Het hele
rijtje voetballiefhebbers moest telkens op
staan als hij zijn plaats verliet. Hij maakte
het echter goed, door terug te komen met
amandelbroodjes die hij ons gul aanbood,
terwijl hij informeerde wat er gebeurd
was tijdens zijn afwezigheid. Ik heb hem
maar niet teveel opgewonden.
VELD AFGEZET
Dat het in de Zuidamerikaanse landen
vaak vreemd kan toegaan tijdens een inter
land wedstrijd, ondervond mijn broer. Hij
werd namelijk uitgenodigd de wedstrijd
Ecuador-Argentinië te komen zien, welke
gehouden werd in het Estadio Olimpico
de Quito, Ecuador, welke wedstrijd Argen
tinië met 20 won.
Door de belangrijkheid van de wedstrijd
waren de hartstochten tot het uiterste opge
voerd.
Het was stampvol op de tribunes. De ge
zant van Argentinië was aanwezig alsmede
de president van de republiek Ecuador.
Mijn broer had een beste plaats in hun
onmiddellijke omgeving gekregen. Wij in
Holland beschikken wel over zoveel zelf-
dicipline, dat wij niet het veld opsnellen
als er daar iets gebeurt, wat ons niet be
valt. Wij geven aan onze ontstemming
uiting door te roepen, te fluiten of een
Op Tenerife, een der Kanarische eilanden,
maakte de familie Lemcke uit Rijswijk deze
foto van een der leden van hun gezelschap,
op het punt een koel glas Amstel bier tot
zich te nemen. Op de achtergrond de be
roemde Piek van Tenerife, de Teide, een
vulkaan.
11
