In Nunspeet nu. Nunspeet is bij vele men
sen bekend, maar als je deskundigen bij
je hebt, blijkt dat het bij heel veel mensen
bekend is en zeer in de smaak valtin
1961 telde men er 500.000 overnachtingen.
Het aantal overnachtingen is evenwel be
langrijk groter, want lang niet iedereen
die mensen te slapen legt geeft dit door.
Het bos zal er wel afschuwelijk uitzien,
als er zoveel mensen in verblijven, denkt u
misschien. Dit is absoluut niet het geval,
want de meeste mensen gedragen zich pri
ma en laten als dank voor 't aangenaam
verpozen, weinig of geen schillen en dozen
achter.
DIEREN
Zijn er nog dieren op de Veluwe?
Deze vraag werd afdoende en bevestigend
beantwoord in het diorama te Nunspeet.
Wij hadden het enkele minuten eerder ge
hoord toen we twee jongetjes eikels zagen
rapen. Omdat dergelijke taferelen in Am
sterdam niet vaak te zien zijn, vroegen wij
waarom zij dat deden. 'Daar krijgen we
een dubbeltje per kilo voor van de meneer
van de Amsterdamsche Bank.' Aangezien
wij zeker weten dat er op deze bank zelden
eikels gegeten worden, vroegen wij door
en nu bleek dat de eikels in het bos wer
den neergelegd bij de voederplaatsen van
de herten.
Het diorama is gehuisvest in een oude
Saksische boerderij en is eigendom van
VVV. Van binnen zijn drie wanden in
genomen door bostaferelen, afgescheiden
van de bezoekersruimte door enorme ruiten.
Elke ruit heeft 1.200,gekost en hier
uit blijkt wel hoeveel de Nunspeters over
hebben voor de verpozing van hun toe
risten. Achter deze ruiten nu waren alle
dieren van de Veluwe in opgezette toe
stand te zien. De heer Ten Bruggen Cate
wist er bijzonder veel van te vertellen en
als stadsmensen zaten wij verbaasd te kijken
en te luisteren. Wij zagen reeën en edel
herten, een das, een boommarter, een eek
hoorn, slangen, wilde zwijnen, maar ook
een visarend, mantelmeeuwen en andere
vogels en toen onze explicateur bij deze
dieren was aangeland kwam uit de zolde
ring een ijl geluid van zangvogels en van
vogels die denken dat ze kunnen zingen.
Hier hoorden we ook van de 24-ender, die
we in het begin van ons verhaal vermeld
den. Aandoenlijk was de aanblik die een
hinde met enkele kalfjes bood. Het dier
was bij het oversteken van de weg aange
reden en dodelijk gewond en in haar ster
vensuur wierp zij de onvoldragen kalfjes.
De diertjes konden, ondanks alle inspan
ningen, niet in leven worden gehouden en
betekenden toen, samen met hun moeder
een welkome aanwinst voor het diorama.
Overigens is het panorama op zondag ge
sloten.
RUSTIGE MENSEN
De dag werd gul beslotende Spoorwegen
lieten onze tocht eindigen in hotel ,De
Veluwe', tegenover het station van Nuns
peet, waar goed gekoeld Amstel bier in
flesjes ons wachtte. Tijdens de late lunch
(of het vroege, diner, want men zette zich
laat in de middag pas aan tafel) hebben
we nader kunnen kennismaken met onze
deskundige gidsen. Het viel ons op dat zij
zoveel rustiger zijn dan wij en de mensen
van de grote stad, kunnen hen ook benijden
om de ongedwongen wijze waarop ze om
gaan met hun wethouders, van wie er één,
de heer Bosch, een tafelrede hield.
Het was een dag die uiteraard besloten
moest worden met een treinreis. We had
den het genoegen te mogen kennismaken
met de nieuwste wagons van de NS, com
pleet met automatische deuren en geluids
installatie (voor het afroepen van de sta
tions) en ingericht aan de hand van een
diepte-onderzoek, de z.g. motivation rese
arch.
In een tijd van ruimtevaart en verkeersop
stoppingen is het goed eens een dag de
rust van de natuur te ondergaan. De Ne
derlandse Spoorwegen hebben met het in
stellen van deze dagtocht een uitstekende
greep gedaan, en dankzij de goede samen
werking met VVV Nunspeet en omgeving
kan iedere Amsterdammer een dagje uit
naar een plek, die met bromfiets of auto
niet begaan mag worden. Wij hebben de
ervaring opgedaan, dat de bossen ook bui
ten de vakantietijd, de moeite overwaard
zijn. Dank aan onze gastheren die ons daar
van hebben doordrongen.
DANKBETUIGING
Heel hartelijk wil ik hierbij ieder, mede
namens mijn man, bedanken voor hetgeen
wij bij ons huwelijk van u hebben gekre
gen; alsmede voor de andere blijken van
belangstelling.
C. Deegens-Verbeek.
(Mevrouw Deegens, werkzaam op de Com
merciële afdeling, ontving van de collega's
een bedrag onder (een wel zeer speciaal)
couvert, want de afdeling had er een akte
bijgedaan. Twee lange foliovellen vol
schertstaal en een aanvraagkaart voor een
geldlening, ondertekend door de heer Kra-
nenberg.
Een originele en leuke manier om een ge
schenk aan te bieden was het zeker.)
8
