gooien en binnenhalen was dan ook af gelopen. Dit was voor de „vissers om de vis" niet zo bezwaarlijk omdat ze toch al voldoende gevangen hadden en nu van de gelegenheid gebruik konden maken om het schip eens aan een nadere inspec tie te onderwerpen. Vooral het vooronder en de machinekamer hadden hun speciale aandacht. De echte sportvissers daarentegen wisten van geen ophouden en dat ze succes had den begrepen we uit de kreet: „Geep onder de kust!" Inderdaad werden er en kele geep-vissen gevangen. Dit zijn lang werpige vissen die er met hun lange snavels zeer kwaadaardig uitzien. We ad viseren u echter zo'n geep nooit mee naar huis te nemen omdat uw vrouw dat mon ster toch niet durft schoon te maken, laat staan te consumeren. Daar komt nog bij dat de groene kleur van de graat de meest dodelijke ziekten doet veronderstel len, zodat u van haar zijde voorlopig geen enthousiasme meer behoeft te ver wachten. 2000 VISSEN Een geep aan de haak is een belevenis op zich. De vis springt hoog boven het water uit en duikt er met zo'n enorme kracht weer in dat het water alle kanten op spat. Hij geeft zich niet zo gauw ge wonnen en aan de gezichten van de ge lukkigen konden we zien dat deze vangst hun meer voldoening schonk dan de zak vol vissen die reeds aan hun voeten lag. Om vier uur werd het vertreksein ge geven. Dank zij (of ondanks?) de stuur manskunst van de heren Papavoine en Smit, zetten we na een uur weer voet aan wal. Even later arriveerde ook de andere kotter zodat we onze (sterke) verhalen konden uitwisselen. Het bleek dat ieder- j een tevreden was over de vangst en dat de aantallen varieerden van 40 tot 120 vissen (hoofdzakelijk scharren) per man. Stellen we de gemiddelde vangst op 65 Nu mogen ze thuis nooit meer zeggen dat ze geen vis kunnen schoonmaken. 6

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Amstel - Het Spongat | 1962 | | pagina 8