Aardigheid kan ook in een koekje zitten
Beekman
Lichtpuntjes
Trakteren ter gelegenheid van een verjaardag of ander hoogtepunt in het leven, zoals
een huwelijk, wordt over het algemeen in ons bedrijf beschouwd als een aangelegenheid
die weinig weerstand ondervindt. Goed, men is in het ongunstigste geval een tientje kwijt,
maar ,,ik vind een verjaardag een van de lichtpuntjes in het leven ook van het leven
in een bedrijf en ik geloof daarom dat we dankbaar moeten zijn voor die lichtpuntjes;
we moeten ze niet onopgemerkt laten voorbijgaan, omdat
we tenslotte collega's zijn." Dat zei de heer Beekman van
Publiciteit en mej. Wesseling van de typekamer had een
soortgelijk oordeel: „We zitten een zeer groot deel van
ons leven op de zaak; als er aanleiding is voor een verzetje
laten we die dan aangrijpen. Wat is de volgende stap?
Geen cadeautje en dan gaat de aardigheid er helemaal af."
Mevrouw De Laat van de Poviet wees erop dat dit bedrijf
merendeels uit kleine afdelingen bestaat, bevolkt door
technici en laboratoriumpersoneel. Ieder maakt voor zich
zelf uit hoe ver hij met zijn traktatie wil gaan. Heeft
iemand veel te maken met een andere afdeling dan zal hij
ook de mensen daar laten meedelen.
„Nee, we geven geen cadeautjes", aldus de heer Dams van
het laboratorium, „maar we trakteren elkaar wel en ik geloof niet dat de mensen van
deze gewoonte af willen. Het hoeft niet altijd een duur slagroomgebakte te zijn, de
aardigheid kan ook in een koekje zitten en ook zijn er mensen die een zelfgebakken
taart meebrengen."
„Ik zie de mensen elkaar weieens een sigaartje
geven," zegt de heer Fokke van de Bottelarij, „maar
snoeperij is er nooit bij."
In Rotterdam trakteren de mensen van het kantoor
elkaar altijd, hetzij op een gebakje, hetzij op een
stukje boterkoek. Dit vertelde de heer Van Meeren-
donk, die er aan toevoegde dat niemand het in zijn
hoofd zou halen kwaad te zijn op degene die het
trakteren achterwege liet. Cadeautjes worden ook
daar niet gegeven.
Op de Exportafdeling wordt wel getrakteerd en
daar geeft men elkaar ook een verjaarsgeschenk.
Dat vinden we leuk, zei men ons. Minder leuk
achtte men het rondgaan met een intekenlijst voor
een huwelijkscadeau ten bate van mensen met wie
men nooit iets te maken heeft. Laat men die lijsten
daar laten circuleren waar men de betrokkenen
goed kent.
Als hoofd van een uitgebreide dienst zei de heer
Oudkerk: „Ik geloof dat iedere afdelingschef wel
kan beoordelen of het trakteren ter gelegenheid van
een huwelijk of verjaardag voor het personeel bezwaarlijk is. Laat niemand bang zijn
dat men de sympathie zal verliezen als men niet trakteert. Ieder moet weten hoe hij
zijn geld het beste beheert; komt het hem beter uit een koekje te geven dan een
gebakje, of wil hij helemaal niet tracteren, het zij zo, laat hem of haar dat rustig
voor zichzelf uitmaken."
Een grote afdeling wordt gevormd door de Technische Dienst, die in drie verdiepingen
is gehuisvest. Het lag voor de hand dat men al spoedig besloot de traktatie te beperken
tot de verdieping waar men werkte, aldus de heer Poelenije. Het werd tenslotte nog
verder ingeperkt tot de eigen kamergenoten en de mensen van de aangrenzende kamer
delen nu ook mee.
Natuurlijk zijn er ook stemmen opgegaan die tegen het trakteren zijn, maar nogmaals:
over het algemeen ondervindt deze zaak geen of weinig weerstand onder ons personeel.
In de grond van de zaak achten wij dit een gezond verschijnsel en er blijkt ook een
beetje uit, dat men geven zaliger vindt dan ontvangen.
G. J. Fokke
Sigaartje
5
