„Hier is New Delhi- Indrukken uit de hoofdstad van India. „Hallo Hilversum, hoe is het bij jullie?" „Gemeen koud weer met noordenwind. Niks gedaan. Dan is het daar zeker heel wat beter!" „En of, 26 graden, net lekker voor een tropenpak. Maar de avonden zijn koel. Overigens, hoe is dé ontvangst vandaag?" „Prima. Laten we de reportage meteen maar doorspelen. Dan staat die er tenminste goed op". „Oké! Attentie, Hilversum, attention, New Dehli Opname in ten seconds from NOW!" De technicus in de controlekamer, die we door een ruit zien, verwisselt twee pluggen op het schakelbord en als zijn wijsvinger op de knop „start" drukt, weten we, dat de klanken op hetzelfde moment in Hilversum op de magnetofoonband worden opgenomen. Wonderlijk, dit directe contact met de „ouwe jongens" van de NRU in het vaderland, op zoveel duizenden kilometers afstand. Daar is de Boeing 707 van Air India, dit prachtige straalpasagiersvliegtuig met z'n 1050 km per uur, maar een kindje bij. VV/e zijn nu al wel een beetje in New Delhi ingeburgerd. Het begin was heel vreemd. We kwamen te laat aan in Bombay en het aansluitende vlieg tuig naar New Delhi stond op punt van vertrek. Een lid van het personeel van Indian Airlines trok me bij de aankomst direct bij m'n jasje en zei: „Vlug voort maken, we wachten op u en nog vijf an dere passagiers". Vandaar, dat we met De heer H. Felderhof, chef Repor- tagedienst van de N.C.R.V., die de vergadering van de Wereldraad van Kerken te New Delhi bijwoon de, heeft op verzoek van de redac tie een en ander over zijn ervarin- pen opgeschreven. Wij zijn hem hiervoor zeer erkentelijk en laten zijn artikel hierbij volgen. zo'n sneltreinvaart door de douane storm den, dat we de geldcontrole onwillens en wetens oversloegen. Die is in India bij zonder streng. Al het buitenlandse geld moet worden ingeschreven in de pas. Ik had vijf Engelse ponden bij me, maar het Indiase geld was op een bank in New Delhi gestort. Op Palam, het vliegveld van New Delhi wilde ik bij aankomst geld wisselen, maar dat was er niet bij. Er stond niets in mijn pas, dus mocht niemand iets wisselen. Het is een bij zonder pikante gewaarwording, zonder een cent op zak, althans niet in de lands- valuta, op stap te moeten gaan. Eerst de busrit van een minuut of veertig naar het stadscentrum. Zéér onnozel, om met een bagage van twee grote koffers, een mag neto-recorder en nog wat tegen de chauf feur te moeten zeggen: „Het spijt me erg, maar ik heb geen geld bij me". Hij nam me desondanks mee. Later bleek de rit gratis te zijn. Bij het busstation, het eindpunt van de busroute, werden alle passagiers bestormd door welwillende taxichauffeurs, die zonder enige opdracht al met de bagage gingen slepen. „Hé daar, ik neem geen taxi. Ik zal deze koffers zelf naar het hotel bren gen". De stomme verbazing op de ge zichten van de Indiërs liet me koud. Het hotel was tien minuten lopen en in twee etappes heb ik alle colli zelf erheen ge sjouwd. Ik had geen vermoeden, dat ik in de ogen van de Indiërs een zeer ver achtelijk wezen was geworden, want zo iets doet „een heer" niet. Onderweg heb ik zeker tien toeschietende jongemannen, die de last van me wilden overnemen, met een besliste hoofdbeweging van me moeten afschudden. Men vond het een belachelijke vertoning. Voor mij was het een dwingende noodzaak. In het hotel wilden men tegen een niet al te onrede lijke koers een pond wisselen. Ziezo, nu had ik tenminste dertien rupees op zak. Dat geeft een veilig gevoel. Minder plezierig was het, te vernemen, dat er geen kamer voor me was ge reserveerd, hoewel ik de brief van het reisbureau in Hilversum bij me had, waar in de bestelling was bevestigd. „U staat niet op de lijst", zei de man van de receptie beslist. (Later zeiden mijn collega's: „Onzin. Je stond wel op de lijst, we hebben het zelf gezien. Maar ze hebben intussen an dere gasten aangenomen en nu schuiven ze de hele zaak maar op en vullen het ene gat met het andere!"). En dat in een stad met: a. een interna tionale jaarbeurs; b. de derde assemblee van de Wereldraad van Kerken; c. een wereldjeugdcongres en d., e. en f. nog 10

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Amstel - Het Spongat | 1962 | | pagina 12