Maar daarover straks. Eerst iets over de genoemde Orde der Cisterciënsers. Dezen vormen een monniksorde, welke ge sticht werd in het jaar 1098 door de abt der Benedictijnen, Robert van Molesme, die van mening was, dat men de orderegel, gegeven door de H. Benedictus, getrouwer moest nakomen dan men dit in zijn tijd deed. Ook hier deden de materiële wel stand in kloosters en de toeneming van aardse goederen de geestelijke rijkdommen verminderen, waardoor verslapping intrad, zoals we dit steeds weer op velerlei gebied kunnen constateren. NIEUWE ORDE Abt Robert zag dit om zich heen en het verdroot hem zeer. Telkens beproefde hij daarin verandering te brengen, maar de tegenstand die hij ondervond was zo groot, dat hij zijn pogingen opgaf en met een twintigtal van zijn trouwe broeders een nieuwe orde stichtte, welke we nu naar de stichtingsnlaats Citaux Cisterciënser- orde noemen. De paus wilde zijn goed keuring eerst niet geven, maar later, 18 april 1100, werd Citaux niet alleen be vestigd, maar genoot het zelfs de bijzon dere bescherming van de paus. Maar de regels waren nogal streng en dus bleef het aantal volgelingen klein. De H. Bernardus zou daar echter verandering in brengen. In 1112 besloot Bernardus, een tot de hoge adel behorende jongeman (zijn moeder was een hertogin van Bourgondië) van onge veer 22 jaar, zijn leven aan God te wijden en na een dertigtal van zijn vrienden over tuigd te hebben van zijn zienswijze, trok hij met hen naar het klooster van Citaux. Na enkele jaren werd hij zelfs abt en stichtte hij het vierde klooster der orde, het later door hem zo beroemde klooster Clair- vaux. Door zijn voorbeeld, zijn overtuigen de welsprekendheid, deugd en wijsheid voelden velen zich gedrongen om in deze orde opgenomen te worden. De kerk van die dagen heeft zeer veel aan hem te dan ken. Hij redde niet alleen het klooster van Citaux van de ondergang, maar hij had ook een zeer grote invloed op het geestelijk en daardoor ook maatschappelijk leven van zijn tijd. Hij was overtuigd, dat hij niet voor niets in de wereld was ge komen en hield zichzelf en anderen steeds voor ogen een zegen te zijn voor de mede mensen om hen belangeloos te dienen iets wat de mensen van zijn tijd (even als de mensen van onze tijd) maar al te dikwijls vergeten. DIENEN OP ZICHZELF IS VOOR VELEN AL MOEILIJK - MAAR BELANGELOOS DIENEN NOG VEEL MOEILIJKER. Sedert de vestiging van Clairvaux (in 1115) werden vele kloosters gesticht, niet alleen in Frankrijk (241) maar zelfs in Engeland, Schotland en Ierland (tesamen 122), Duits land, België, Portugal, Spanje en in ons land, waar het eerste klooster werd opge richt in Rinsumageest omstreeks 1165. Spoedig waren er een veertiental over ons land verspreid, waaronder ook ons klooster Mariëndaal. De betekenis van zo'n klooster moet niet gering aangeslagen worden. Het vormde min of meer een maatschappij op zichzelf. De broeders verbouwden de gewassen, nodig voor hun levensonderhoud, maakten hun kleding, bouwden hun kloosters, bak- Vrouw Jacoba's kannetjes" opgegraven bij Utrecht. 17

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Amstel - Het Spongat | 1961 | | pagina 19