Maak dat je erbij komt!
Ja, wij waren zaterdag 11 november bij
de marine om te voetballen. En daar
moet je zijn voor een goed partijtje
voetbal, maar ook om feest te vieren. Voor
de return-match tegen de Marine Voetbal
Club Valkenburg was de Amstel Combina
tie aangetreden; de beide elftallen togen
met een autobus van de Gijsbrechtkelder
naar de vliegbasis te Valkenburg.
Op een goed bespeelbaar terrein begon,
onder leiding van de heer Van Veen een
op- en neergaande strijd, tot na 35 minuten
Bander een kans kreeg en met een mooi
doelpunt de stand op 10 bracht.
Verscheidene harde schoten van de tegen
partij troffen geen doel, maar er kwam
wel een tweede doelpunt van een Amstel-
speler: 20.
Ondertussen hadden de dames-supporters
zich vanwege de felle koude teruggetrok
ken in de bus om bij de kachel en de
radio het eind van de wedstrijd af te wach
ten. Alvorens dit einde kwam, zagen de
Marine-spelers kans om de eer te redden
en de eindstand werd 21 voor de Amstel
Combinatie.
Zij nog vermeld dat er twee Spaanse col
lega's meespeelden, n.l. Romero en Ariza,
die mooi technisch spel lieten zien.
Een wat hoger tempo en het resultaat zou
voor de Amstelspelers nog beter zijn ge
weest.
De leiding van de heer Van Veen was zeer
goed.
Na de wedstrijd was er een onderonsje tot
half zes, waarbij tien van rood werden
gemaakt. De heer Korte had pech door
een ketsende keu, waardoor zijn verzamelde
punten geannuleerd werden.
Maar het was gezellig, nietwaar?
Toen de tijd daar was, werden we aan
tafel genodigd door de hofmeester, die
voor de wijze waarop hij een en ander had
voorbereid zeker een woord van dank ver
dient.
Om half acht begon de feestavond in een
zaal, die verlicht was met gedrapeerde
lampen. Ook de dames van de onderoffi
cieren waren aanwezig en er werd begon
nen met een spelletje Bingo, waarvoor
prachtige prijzen beschikbaar gesteld waren,
o.a. een fiets.
Om twaalf uur kwam een door de meeste
aanwezigen geliefd kostje op tafel: nasi
goreng, die men dan ook alle eer aandeed.
Om de spijsvertering vlot te doen verlopen
werd nog gedanst tot één uur.
Op de muziek van een pittige band bleef
de dansvloer constant vol, hetgeen ook het
geval was met de glazen Amstel bier.
foe wens die sergeant Cöhrs bij het begin
van de wedstrijd had uitgesproken, name
lijk dat het een sportieve wedstrijd en een
gezellige dag zouden worden, was volledig
in vervulling gegaan.
Tot ziens in april volgend jaar. En allen,
die deze dag hebben helpen slagen, worden
van deze plaats af nog eens extra bedankt.
A. J. van Brug.
Poppetjes aankleden voor later
Wat doet moeder met de kleren, waar
haar dochter is uitgegroeid? Het worden
onhandige poetslappen of ze gaan in de
lappenmand. Hoe dan ook, ze raken in ver
getelheid en dat is een beetje jammer,
want als dochterlief eenmaal groot is, weet
zij niet meer wat zij droeg toen zij een
kleuter was. Moeder weet veel en onthoudt
veel, maar ze zal toch wel moeite hebben
na zoveel jaar nog te kunnen zeggen wat
haar dochter droeg toen ze voor het eerst
naar school ging.
Met een beetje handigheid kan moeder een
geheugensteuntje maken, waaraan heel het
gezin plezier heeft. Er is altijd wel een
lapje stof over van een jurkje en daarvan
kan net een poppejurkje worden gemaakt.
Of er wordt een poppejurkje gemaakt van
het kinderjurkje, dat wordt afgedankt. Met
zo'n klein jurkje kan een poppetje worden
aangekleed en wanneer moeder (of waar
om zou grootmoeder het niet doen) dat
volhoudt, staat er na verloop van jaren
een hele serie poppetjes, met jurkjes die
de dochter in de loop van haar kindertijd
heeft gehad. Als sluitstuk kan dan haar
bruidsjapon dienen. Zou er één dochter
zijn, die deze verzameling poppen niet een
ereplaats zou geven Glimlachend neemt
zij haar verloofde of bruidegom bij de
hand en zegt, op de poppetjes wijzend:
„Kijk, deze jurk droeg ik, toen ik gedoopt
werd en die toen ik voor het eerst naar
school ging en dat was mijn japon voor
het eerste bal en zo zag ik eruit, toen ik
jou voor het eerst ontmoette
Het wordt een persoonlijk museum van
lieve herinneringen, die we voor geen geld
zouden willen missen, een beminnelijk
stukje huisvlijt tot vreugde van hen die
het vervaardigen en van hen wie het geldt.
Het leukste is wanneer de poppen op een
rond plankje worden gezet en overeind
worden gehouden met een ijzerdraadje.
Is dat misschien iets voor vader, als zin
volle vrijetijdsbesteding?
12
