We moesten eigenlijk een maantoon hebben. Iemand die veel telefoneert, hoort ook dik wijls het in-gesprek-signaal. Velen zullen dan weieens verzucht hebben: kon ik de opgeroepene maar waarschuwen, dat ik hem probeer te bellen. Nu, als u dat ook verzucht, bent u niet de eerste en PTT heeft er jaren geleden al eens iets aan willen doen, maar het is niet doorgegaan. Wel was er al een naam voor: maantoon. We lezen namelijk in De Ingenieur de in gezonden suggestie om mensen die lokaal in gesprek zijn, door een toonsignaal te waarschuwen als ze interlokaal worden op gebeld. De opgeroepene, die dit be scheiden signaal hoort, kan dan zijn lokale gesprek beëindigen en wachten tot het interlokale gesprek doorkomt. Waarom is die maantoon niet doorgegaan? PTT heeft een proefneming gedaan op kleine schaal, maar er bleken bezwaren te zijn, aldus vernemen wij uit het antwoord op het bedoelde ingezonden stuk. Het toonsignaal is hinderlijk voor de spreken den, zij worden in hun gesprek gestoord en zullen ontijdig hun gesprek beëindigen, waarna nog moet blijken of de manende oproeper met een belangrijker gesprek komt; de opgeroepene kan namelijk niet weten wie hem oproept en of het dringend is. Tegenover twee lokale gesprekken staat in Nederland ongeveer één interlokaal ge sprek, dus de kans, dat men op een inter lokaal sprekende stuit is bijzonder groot. Het onderscheid lokaal/interlokaal is daar enboven bij vrijwel geen enkel bestaand telefoonsysteem te maken. En tenslotte zegt PTTmeer dan de helft van de telefoongesprekken gaat naar abon nees met meervoudige aansluitingen, waar een maantoon geen zin heeft, omdat deze dan bij een willekeurig bijtoestel zou uit komen. Het wonderlijke is, dat we nu met geen mogelijkheid hadden kunnen raden wat een maantoon is, maar onmiddellijk begrijpend zouden reageren als het over een kunst- maantoon ging. Wat een glimlach waard is Hij kost niets, maar doet zoveel. Hij verrijkt hem die hem ontvangt, Zonder dat de gever er armer door wordt. Hij duurt maar kort, Maar de herinnering eraan vervaagt soms nooit. Hij brengt geluk in huis, Schept welwillendheid in zaken En is een teken van vriendschap. Hij geeft de vermoeiden rust En verlicht de ontmoedigden, Schenkt zon aan de bedroefden Is het natuurlijke tegengif voor narigheid. Kan niet gekocht, afgebedeld, geleend of gestolen worden, Want hij vormt geen bezit van wie dan ook, Tenzij dan van degene die hem wegschenkt. En als u in de haast en de vaart van het werk Iemand ontmoet die te moe is om u toe te lachen, Lach hem dan toe. Want niemand heeft meer behoefte aan een lach, Dan hij die er geen meer schenken kan. voor een klein, maar noodzakelijk kar weitje. Schilder D. Wakker geeft de vlaggestok van het kantoor een periodieke verfbeurt. 13

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Amstel - Het Spongat | 1961 | | pagina 15