We moesten eigenlijk een maantoon hebben.
Iemand die veel telefoneert, hoort ook dik
wijls het in-gesprek-signaal. Velen zullen
dan weieens verzucht hebben: kon ik de
opgeroepene maar waarschuwen, dat ik
hem probeer te bellen. Nu, als u dat ook
verzucht, bent u niet de eerste en PTT
heeft er jaren geleden al eens iets aan
willen doen, maar het is niet doorgegaan.
Wel was er al een naam voor: maantoon.
We lezen namelijk in De Ingenieur de in
gezonden suggestie om mensen die lokaal
in gesprek zijn, door een toonsignaal te
waarschuwen als ze interlokaal worden op
gebeld. De opgeroepene, die dit be
scheiden signaal hoort, kan dan zijn
lokale gesprek beëindigen en wachten tot
het interlokale gesprek doorkomt.
Waarom is die maantoon niet doorgegaan?
PTT heeft een proefneming gedaan op
kleine schaal, maar er bleken bezwaren te
zijn, aldus vernemen wij uit het antwoord
op het bedoelde ingezonden stuk. Het
toonsignaal is hinderlijk voor de spreken
den, zij worden in hun gesprek gestoord
en zullen ontijdig hun gesprek beëindigen,
waarna nog moet blijken of de manende
oproeper met een belangrijker gesprek
komt; de opgeroepene kan namelijk niet
weten wie hem oproept en of het dringend
is.
Tegenover twee lokale gesprekken staat in
Nederland ongeveer één interlokaal ge
sprek, dus de kans, dat men op een inter
lokaal sprekende stuit is bijzonder groot.
Het onderscheid lokaal/interlokaal is daar
enboven bij vrijwel geen enkel bestaand
telefoonsysteem te maken.
En tenslotte zegt PTTmeer dan de helft
van de telefoongesprekken gaat naar abon
nees met meervoudige aansluitingen, waar
een maantoon geen zin heeft, omdat deze
dan bij een willekeurig bijtoestel zou uit
komen.
Het wonderlijke is, dat we nu met geen
mogelijkheid hadden kunnen raden wat een
maantoon is, maar onmiddellijk begrijpend
zouden reageren als het over een kunst-
maantoon ging.
Wat een glimlach waard is
Hij kost niets, maar doet zoveel.
Hij verrijkt hem die hem ontvangt,
Zonder dat de gever er armer door wordt.
Hij duurt maar kort,
Maar de herinnering eraan vervaagt soms
nooit.
Hij brengt geluk in huis,
Schept welwillendheid in zaken
En is een teken van vriendschap.
Hij geeft de vermoeiden rust
En verlicht de ontmoedigden,
Schenkt zon aan de bedroefden
Is het natuurlijke tegengif voor narigheid.
Kan niet gekocht, afgebedeld, geleend of
gestolen worden,
Want hij vormt geen bezit van wie dan ook,
Tenzij dan van degene die hem wegschenkt.
En als u in de haast en de vaart van het
werk
Iemand ontmoet die te moe is om u toe
te lachen,
Lach hem dan toe.
Want niemand heeft meer behoefte aan een
lach,
Dan hij die er geen meer schenken kan.
voor een klein, maar noodzakelijk kar
weitje.
Schilder D. Wakker geeft de vlaggestok
van het kantoor een periodieke verfbeurt.
13