gangers bewegen. De hemel is bedekt met
duizenden sterren.
Ofschoon de Tarahumara nog primitief is,
is hij beleefd. De opgaande zon vindt hen
allen in een grote kring staan. Een man
stapt uit de rij en loopt langzaam langs zijn
stamgenoten en geeft ieder de hand. Elk
doet op zijn beurt hetzelfde, totdat allen
afscheid van elkaar hebben genomen. Dan
valt de stam uiteen in tientallen families
die weer huistoe gaan. Met onfeilbare ze
kerheid slaan zij een richting in en dwars
door de bossen, door beken en over rots
partijen gaan zij in rechte lijn naar het
hutje dat zij tijdelijk bewonen.
Met Pasen komen zij weer bij elkaar. Op
Goede Vrijdag weerkaatsen de hellingen de
doffe slagen van grote gongs. Een maca
ber geluid, dat de bewoners eraan herin
nert, dat het de dag van Jezus' dood is.
De hele kruisweg wordt herhaald. De tuin
van Olijven wordt uit enkele dennetakken
gereconstrueerd, een beeld van Christus
wordt geboeid en weggebracht, des zater
dags wordt een doodkist om het hele dorp
gedragen, maar zondag is de dag van de
Verrijzenis en is iedereen weer vrolijk. Het
is kinderlijk, maar het is ook mooi. Zijn
diep geloof helpt de Tarahumara zijn har
de leven te aanvaarden, 's Winters ligt er
vaak sneeuw, hij moet er doorheen met
slechts sandalen aan zijn voeten en een
wollen deken om zich heengeslagen. Het
water in de beken is ijskoud, ook in de zo
mer, maar de Tarahumara moet er door
heen, want bruggen zijn er niet. De rot
sen waarover hij vaak klimmen moet, lig
gen los en soms stort hij naar beneden.
Dokters om zijn wonden te verzorgen zijn
er wel, maar wonen tientallen kilometers
ver. Zijn eten bestaat uit maïs en zijn drin
ken uit water en een soort brandewijn die
hij uit maïs stookt. Ondanks dit alles is
hij niet ongelukkig. Op zijn lange wande
lingen, zoals hij zijn reizen van honderden
kilometers noemt, komt hij ook een enkele
keer in de moderne dorpen en steden, maar
altijd verdwijnt hij weer in zijn onmetelijke
bergen, begroeid met de donkere dennen
wouden, want hij kan niet leven zonder de
rust die hij daar vindt.
M. Eyck
De heer A. Koole, onze verte
genwoordiger uit Vlissingen, in
actie tijdens een van de consu
mentenavonden, die in samen
werking met enkele andere fir
ma's door geheel Zeeland en in
West-Brabant werden gehouden.
13
