als de grafoloog, die drie regels uit een brief krijgt om daaruit een karakter te beschrijven. Neen, wil de pianoverkoper succes kunnen verwachten, dan zal hij het instrument moeten laten juichen, zowel aan de hoge als aan de lage kant, hij zal ze beide moeten laten samenklinken in mineur en majeur. Dan pas weet u wat de piano in zich heeft. Geef daarom de grafoloog zoveel schrift- proeven als u hebt: een paar schoolschrif ten, enkele liefdesbrieven, een brief aan de kinderen, een brief aan een oude vriend (die u eens onbestelbaar hebt teruggekre gen), enig werk van kantoor enz. Zeg hem erbij als u het nog weet onder welke omstandigheden u dit alles hebt ge schreven en de grafoloog zal u zielsdank- baar zijn. Want nu kan hij vooruit, nu kan hij de ontwikkeling van uw karakter volgen, nu kan hij onmiddelijk verklaren waarover hij anders dagen had moeten piekeren, nu heeft hij de hele mens. U zult versteld staan wat een bekwaam grafoloog kar, opmaken uit een enkele brief, ook al vertelt u hem er niets bij. Hij bevindt zich dan in de situatie van de chemicus die een flesje met een licht bruine vloeistof te onderzoeken krijgt. Wat zit erin? Thee, cognac, Münchener bier, roestwater, bruine verf? O, u HOEFT niets te zeggen, hij komt er wel achter, maar het kost veel tijd. U heeft eens een brief zitten schrijven in de bus van Amsterdam naar Aalsmeer; naast u zat een dikke man, zodat u weinig armslag had in die hobbelende bus. Op zekere keer krijgt een grafoloog die brief van u onder ogen en hij bekijkt met ver bazing dat beverige schrift. Hoe is dat ontstaan? Heeft de schrijver een ruw houten plank of de straat als onderlegger gehad? Had hij kort tevoren een paar ron den gebokst of andere zware arbeid ver richt? Was hij hypernerveus of mankeert hem iets aan de handspieren Of is de brief in een rijdend voertuig tot stand ge komen Als een echte detective combineert, dedu ceert en redeneert de grafoloog vaak. Het is een zeer grote uitzondering als men door handschriftverdraaiing de gra foloog om de tuin kan leiden. De leek zal altijd die dingen in zijn handschrift gaan verdraaien, die hij kenmerkend voor zijn schrift acht en steeds zal hij langzaam gaan schrijven en de helling van zijn schrift gaan wijzigenschrijft hij altijd voorover hellende letters, dan zal hij de verdraaiing zoeken in meer opgerichte letters. De gra foloog ontdekt al spoedig tegenstrijdig heden, hij voelt dat de man hem niet recht in de ogen durft te kijken (hij liegt in feite immers) en eromheen draait. Hij vraagt zich af waarom het schrift zo lang zaam is en al spoedig zal hij een gevoel van onbehagen niet kunnen onderdrukken bij dit leugenachtige schrift. Er klopt iets niet. Nee, dat doet het zeker niet en vele schrij vers van dreigbrieven of chantageplegers hebben ondervonden, dat het rapport van een grafoloog vaak harder aankomt dan een klap met een wapenstok. Want men is nog niet anoniem al vermeldt men zijn naam niet. Goed gereedschap is het halve werk. Daar om vragen grafologen zo dikwijls om handschrift dat met een echte pen is ge schreven, dus waarvan de punten door de druk op het papier uit elkaar wijken en dus gewoonlijk dunne ophalen en dikke neerhalen maken, hetgeen een ballpoint niet doet. De grafoloog wil namelijk graag waarnemen hoe, wanneer en waar de schrijver op zijn pen drukt. Is die druk krachtig of gering, gelijkmatig of onregel matig? Tot het gereedschap behoort ook de hand, die de pen bestuurt. Het handschrift leert ons niets omtrent de grootte van de hand een reus kan best klein schrijven en een dwerg fors. Links of rechts? Dat heeft in wezen geen invloed op het onderzoek, want geestelijk bent u ook niet links of rechts (ditmaal niet in politieke zin be doeld), al zal de grafoloog wel graag wil len weten of u links of rechts schrijft. Een beroemd voorbeeld is de admiraal Horatio Nelson, die rechts heeft leren schrijven; toen hij zijn rechterarm had ver loren, leerde hij zichzelf links schrijven. Ziet men nu uit beide perioden hand schriftproeven van Nelson, dan valt on middellijk het verschil op, maar bij nadere bestudering blijft hij dezelfde Nelson. Hetzelfde ziet men bij mensen die beide armen verloren hebben en met de mond hebben Ieren schrijven of met de tenen. Na veel studie rijst uit het schrift het beeld omhoog van het temperament, de wilskracht, de intelligentie en het niveau. De bepaling van het niveau is een der belangrijkste dingen, want daarmee kan de beoordeling van een handschrift pas goed voet aan de grond krijgen. Niveau van 14

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Amstel - Het Spongat | 1961 | | pagina 16