IWie ben je en waar werk je (II)
Mijnheer de Redacteur,
Na het lezen van het artikel onder deze
titel heb ik wel even mijn ogen uitge
wreven. Wat is namelijk het geval? In dit
artikel vraagt (mejuffrouw, mevrouw, de
heer??) Bk of het niet beter is ook de
afdeling te vermelden achter de naam van
nieuwe personeelsleden, die in Het Spon
gat wordt afgedrukt. In plaats dat hij/zij
meteen het goede voorbeeld geeft door te
ondertekenen met zijn/haar volledige naam
en afbeelding, blijkt deze dame of heer
liever anoniem te blijven.
Ik mag dat toch veronderstellen, want
hij/zij zal toch niet denken, dat als men
onze directeur Kranenberg niet kent, men
wel weet wie Bk is.
Over de suggestie van de reverspeld-met-
nummer wil ik dit zeggen: alstublieft niet
nog meer nummers, we hebben er al ge
noeg; van het nummer van ons geboorte
bewijs tot het nummer van onze begra
fenispolis.
Heeft de inzender/ster weieens rondge
keken op een feestelijke bijeenkomst van
de brouwerij? Mij is namelijk opgevallen,
dat er altijd twee groepen zijneen van
het kantoorpersoneel en een van het fa-
briekspersoneel. Dat zal wel zo blijven,
zolang er bij het personeel van hoog tot
laag geen beter begrip ontstaat voor de
mensen die naast, boven of onder hen
staan en zolang we niet overtuigd zijn
van het belang, dat iedere vrouw of man,
die aan de brouwerij verbonden is, voor
het bedrijf heeft; dat elk van hen ten
minste even belangrijk is voor dat bedrijf
als wijzelf. Pas wanneer dat werkelijkheid
is, zal het doel van de geachte schrijver/
schrijfster bereikt worden: de wetenschap
bij elkaar te horen en werkers te zijn aan
een en hetzelfde bedrijf.
Laten we dus als eerste fase proberen
elkaar te helpen, waar en wanneer dit ook
maar mogelijk is, dan komen we er vanzelf.
Dit zal misschien jaren duren, welnu,
laten we in die tijd de bestaande feest
avonden (zoals o.a. de BZB-avond van
23 december j.l.) langzaam uitbreiden. De
vorm waarin dergelijke feestavonden ge
goten zijn, houden zeer veel mogelijkheden
voor de toekomst in.
A. Koolwijk, ajd. Kuiperij
Gaarne wil ik een kanttekening maken bij
het artikel Wie ben je en waar werk je?
in Het Spongat van januari j.l. Mijn ant
woord op de laatste zin van het stukje
„Of weet u het misschien beter?" is mis
schien neen. Maar al weet ik geen directe
andere suggestie, het voorstel van de dame
of heer Bk. verwerp ik direct. Reden?
In de praktijk is de uitvoering zeer om
slachtig. Eerst nummertje kijken, rennen
naar schaftlokaal of koffiekamer (waarom
eigenlijk verschil van naam?), om te zien
wie wie is, terugrennen en kennismaken.
Volgt dan de productiviteitsverhoging en
de prettige verhouding vanzelf? Het oog
merk waarop dit voorstel is gericht, is
zeer lofwaardig: n.I. de groei en bloei
van onze brouwerij bevorderen en een
zekere band leggen tussen de werknemers.
Waarom tekent de schrijver (ster) van het
artikel dan anoniem? Volle naam en af
deling noemen zou de eerste stap tot toe
nadering kunnen zijnEchter, dat men
tot betere verhoudingen komt door her
kenningstekens lijkt mij al te simpel. Als
dat waar was, zouden de verhoudingen
in de wereld waarschijnlijk ook wel anders
(beter) zijn. Zonder speld moeten wij
trachten elkaar in het bedrijf op een ge
wone menselijke manier te benaderen.
Personeelsleden uit de fabriek en kantoor
dienen hun vooroordeel jegens elkaar af
te leggen. Voorwaar, een moeilijke zaak
voor alle partijen. Maar waar een wil is,
is zeker een weg te vinden. Voorbeelden
noemen lijkt mij overbodig. Dagelijks doen
zich gevallen voor, die met de wil tot goe
de onderlinge omgang en betere verhoudin
gen in het bedrijf te komen, misschien
prettiger en makkelijker opgelost zouden
kunnen worden.
L. Koch, smederij
Iedere keer, wanneer ik Het Spongat in
handen kreeg, dacht ik: het is wel een
aardig blad, maar eigenlijk zo dood als
een pier. In de vijf d zes jaar, dat het
bestaat, kwam er nooit eens commentaar
op hetgeen erin had gestaan. Er werd wei
nig althans in mijn omgeving over
gesproken en ik kreeg de indruk, dat het
werd geaccepteerd, omdat het er nu een
maal bijhoorde. En zie, een enkel stuk,
geschreven met de beste bedoelingen, ont
lokt zo maar bij twee collega's een schrif
telijk) wederwoordHulde, Het Spongat
is dus nog lang niet dood, of beter ge
zegd: het is in staat gebleken anderen tot
11
