Geleerdeutwist over het ontstaan uit liet niets
HONDERD JAAR GELEDEN PASTEUR EN POUCHET TEGENOVER ELKAAR
Eind februari 1859 ontving de directeur van de afdeling wetenschappelijke studie van
de normaalschool voor leraren te Parijs een brief van de directeur van het natuur
historisch museum te Rouaan. Deze heette Félix-Archimède Pouchet, een bekend arts die
zich verdienstelijk had gemaakt door studies over de plantenfamilie der solaneeën en
over de weekdieren.
„Ik heb proeven genomen die afdoend bewijzen dat het leven vanzelf kan ontstaan"
schreef hij„en daar li kortgeleden de Academie mededelingen hebt gedaan over een
daaraan verwant onderwerp, zou ik graag van u horen hoe u erover denkt."
Louis Pasteur
te begrijpen hoe groot in die tijd de om
wenteling was, die Pasteur teweegbracht,
toen hij beweerde, dat vele ziekten verwekt
werden door een vijand buiten ons lichaam,
weliswaar een kleine vijand, maar kwaad
aardig, ongrijpbaar maar kwetsbaar en dat
de mensheid leefde in een omgeving die
bevolkt was door myriaden onzichtbare
diertjes.
En juist op het moment dat hij inzicht
begon te krijgen in dit weidse gebied ont
ving hij de brief van de man uit Rouaan.
Nu moet men weten
dat de man die de
brief ontving Louis
Pasteur was, een che
micus van zesendertig
jaar, die reeds over
de grenzen bekend
heid genoot. De ont
dekking die hem be
kend had gemaakt,
had tezelfdertijd de
wereld der biologen
en geneeskundigen in
beroering gebracht,
terwijl bierbrouwers,
azijnmakers en kaas-
bereiders er voordeel
van hadden getrokken.
Pasteur had namelijk
ontdekt, dat het pro
ces van gisting en
rotting bewerkt werd
door kleine organis
men die zonder lucht
konden leven en die
met de microscoop
gezien konden wor
den. Het waren de
eerste microben die
ten tonele werden ge
voerd, een dierenrijk
waarvan men voor
heen niet had ge
droomd en dat door
Pasteur plotseling in het volle licht was
geplaatst.
De microbenwereld stelt zich voor
Wij kunnen ons nu niet meer voorstellen,
dat er een tijd is geweest, waarin men de
rol van de bacillen niet kende en waarin
men niet wist dat microben zo belangrijk
zijn, niet alleen in voedsel, maar ook bij
ziekte van mens en dier. „De ziekte zit in
ons, is van ons en komt door ons tot
stand", zei een lid van de geneeskundige
Academie. Wij moeten daarom proberen
