Zij doet haar best..* naar de Surinaamse Brouwerij ben geweest om afscheid te nemen van degenen, die ik daar had ontmoet. Als blijvende herinne ring aan mijn bezoek ontving ik van de heer Dumoleyn nog een prachtig fotoboek over land en volk. Ik wil dit verslagje niet beëindigen zonder mijn excellente gastheer, de heer Dumoleyn, en zijn vrouw, alsmede de familie Struy- laart hartelijk te bedanken voor de goede zorgen, die zij aan me hebben besteed. Zondag 24 januari Curagao-New York een directe vlucht van achteneenhalf uur je hebt de tropische zonneschijn van Cu rasao weer verwisseld voor de bijna ver geten kou. Yeel tijd om bij die overgang stil te staan, krijg je echter niet, want al spoedig eist de omgeving je volkomen op. Het vliegveld Idlewild en zijn omgeving vormen werkelijk al een stad apart. Na mijn aankomst om ongeveer acht uur 's avonds ben ik door de heer White van de Amstel American Corporation en de heer Elink Schuurman, die eveneens de opening van de Antilliaanse Brouwerij N.V. hadden bijgewoond, afgeleverd bij mijn ho tel in New York, aan de 7th Avenue in het zaken- en amusementscentrum van de stadManhattan, een langgerekt eiland, om geven door de East River en de Hudson, en dat door diverse bruggen en tunnels is verbonden met de andere delen van de stad. Mijn tweedaags bezoek heeft voorname lijk dit deel van New York gegolden, voor een toerist ongetwijfeld het interes santste deel van de stad. Na een boel ge scharrel met een hoop telefoonboeken ben ik er in geslaagd een in Long Island City, een ander deel van de stad, wonende neef op te bellen, bij wie ik de rest van de avond heb doorgebracht. De volgende morgen ben ik op zoek ge gaan naar het kantoor van de Amstel American Corporation in het Empire State Building, de hoogste wolkenkrabber die New York rijk is. Samen met een van de heren van de Amstel American Corporation ben ik toen een kijkje gaan nemen op de bovenste verdieping van dit gebouw, van waar je een prachtig uitzicht hebt over de stad. Zo kon je van hieraf b.v. bijzonder goed zien, dat Manhattan een eiland is. 's Middags en 's avonds ben ik met mijn neef op stap geweest om een paar dingen, die je toch echt niet mag missen, te gaan bekijken, zoals b.v. het gebouw van de Ver enigde Naties, Rockefeller Plaza met de be roemde ijsbaan, St. Paul's Cathedral enz. Alles bekijken is jammer genoeg een on mogelijkheid, hoe graag je het ook zou willen. Hoewel we 's middags ook al even op Broadway en Times Square, dé theater- buurt, waren geweest, zijn we 's avonds nog even teruggegaan, want als er één schouwspel is dat je beslist niet mag mis sen, dan zijn dat wel de machtige licht reclames in dit deel van de stad bij avond. De volgende dag heb ik op m'n eentje door Manhattan rondgezworven. Dat klinkt mis schien vreemd voor iemand, die net een dag in New York is, maar doordat de stra ten hier zijn genummerd, vind je de weg veel gemakkelijker dan in andere steden. Alleen in het oudste deel van Manhattan, het beurscentrum met o.a. Wall Street, heb ben de straten namen. 's Middags heb ik een bezoek gebracht aan de Radio City Hall, die je zou kunnen ver gelijken met de Cineac in Amsterdam, met dat verschil, dat het gebouw „iets" groter is (het is namelijk het grootste bioscoop theater ter wereld) en dat er na de film een grote show wordt gegeven. Nadat ik in het hotel mijn galgemaal had gebruikt, was het weer tijd om te vertrek ken. Enigszins moe van de vele indrukken tij dens mijn drielandentrip opgedaan, maar verder geheel voldaan, zette ik, zoals dat heet, op 27 januari 's middags weer voet op vaderlandse bodem. Het gebeurde in het Witte Huis te Washington. Enige bezoekers gaven lucht aan kritiek op de regering. President Lincoln hoorde het geduldig aan en zei toen: „Heren, stelt u eens voor, dat alles wat u bezat, in de tegenwaarde aan goud, aan Blondin was toe vertrouwd, die het over zijn koord naar de overkant van de Niagara zou brengen. Zoudt u dan aan het koord schudden of hem toeroepen: 'Blondin, loop wat rechter Blondin, zak wat door je knieën loop vlugger hel wat meer naar noord hel wat meer naar zuid?' Nee! U zoudt uw adem inhouden en zwijgend u overal buiten houden tot hij veilig aan de overkant was. De regering torst een enorme last. Onnoemelijk waardevol is de schat die in haar handen is gelegd. Zij doet haar uiterste best. Valt haar niet lastig. Weest stil en wij zullen u veilig naar de overkant brengen". Blondin was een vermaard koorddanser die in de dagen van Lincoln als eerste via een koord de Niagara waterval heeft gepasseerd. 7

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Amstel - Het Spongat | 1960 | | pagina 9