Zij doet haar best..*
naar de Surinaamse Brouwerij ben geweest
om afscheid te nemen van degenen, die ik
daar had ontmoet. Als blijvende herinne
ring aan mijn bezoek ontving ik van de
heer Dumoleyn nog een prachtig fotoboek
over land en volk.
Ik wil dit verslagje niet beëindigen zonder
mijn excellente gastheer, de heer Dumoleyn,
en zijn vrouw, alsmede de familie Struy-
laart hartelijk te bedanken voor de goede
zorgen, die zij aan me hebben besteed.
Zondag 24 januari Curagao-New York
een directe vlucht van achteneenhalf uur
je hebt de tropische zonneschijn van Cu
rasao weer verwisseld voor de bijna ver
geten kou. Yeel tijd om bij die overgang
stil te staan, krijg je echter niet, want al
spoedig eist de omgeving je volkomen op.
Het vliegveld Idlewild en zijn omgeving
vormen werkelijk al een stad apart.
Na mijn aankomst om ongeveer acht uur
's avonds ben ik door de heer White van
de Amstel American Corporation en de
heer Elink Schuurman, die eveneens de
opening van de Antilliaanse Brouwerij N.V.
hadden bijgewoond, afgeleverd bij mijn ho
tel in New York, aan de 7th Avenue in
het zaken- en amusementscentrum van de
stadManhattan, een langgerekt eiland, om
geven door de East River en de Hudson,
en dat door diverse bruggen en tunnels is
verbonden met de andere delen van de stad.
Mijn tweedaags bezoek heeft voorname
lijk dit deel van New York gegolden,
voor een toerist ongetwijfeld het interes
santste deel van de stad. Na een boel ge
scharrel met een hoop telefoonboeken ben
ik er in geslaagd een in Long Island City,
een ander deel van de stad, wonende neef
op te bellen, bij wie ik de rest van de
avond heb doorgebracht.
De volgende morgen ben ik op zoek ge
gaan naar het kantoor van de Amstel
American Corporation in het Empire State
Building, de hoogste wolkenkrabber die
New York rijk is. Samen met een van de
heren van de Amstel American Corporation
ben ik toen een kijkje gaan nemen op de
bovenste verdieping van dit gebouw, van
waar je een prachtig uitzicht hebt over de
stad. Zo kon je van hieraf b.v. bijzonder
goed zien, dat Manhattan een eiland is.
's Middags en 's avonds ben ik met mijn
neef op stap geweest om een paar dingen,
die je toch echt niet mag missen, te gaan
bekijken, zoals b.v. het gebouw van de Ver
enigde Naties, Rockefeller Plaza met de be
roemde ijsbaan, St. Paul's Cathedral enz.
Alles bekijken is jammer genoeg een on
mogelijkheid, hoe graag je het ook zou
willen. Hoewel we 's middags ook al even
op Broadway en Times Square, dé theater-
buurt, waren geweest, zijn we 's avonds
nog even teruggegaan, want als er één
schouwspel is dat je beslist niet mag mis
sen, dan zijn dat wel de machtige licht
reclames in dit deel van de stad bij avond.
De volgende dag heb ik op m'n eentje door
Manhattan rondgezworven. Dat klinkt mis
schien vreemd voor iemand, die net een
dag in New York is, maar doordat de stra
ten hier zijn genummerd, vind je de weg
veel gemakkelijker dan in andere steden.
Alleen in het oudste deel van Manhattan,
het beurscentrum met o.a. Wall Street, heb
ben de straten namen.
's Middags heb ik een bezoek gebracht aan
de Radio City Hall, die je zou kunnen ver
gelijken met de Cineac in Amsterdam, met
dat verschil, dat het gebouw „iets" groter
is (het is namelijk het grootste bioscoop
theater ter wereld) en dat er na de film
een grote show wordt gegeven.
Nadat ik in het hotel mijn galgemaal had
gebruikt, was het weer tijd om te vertrek
ken.
Enigszins moe van de vele indrukken tij
dens mijn drielandentrip opgedaan, maar
verder geheel voldaan, zette ik, zoals dat
heet, op 27 januari 's middags weer voet
op vaderlandse bodem.
Het gebeurde in het Witte Huis te Washington. Enige bezoekers gaven lucht aan kritiek
op de regering. President Lincoln hoorde het geduldig aan en zei toen: „Heren, stelt u
eens voor, dat alles wat u bezat, in de tegenwaarde aan goud, aan Blondin was toe
vertrouwd, die het over zijn koord naar de overkant van de Niagara zou brengen. Zoudt u
dan aan het koord schudden of hem toeroepen: 'Blondin, loop wat rechter Blondin,
zak wat door je knieën loop vlugger hel wat meer naar noord hel wat meer
naar zuid?' Nee! U zoudt uw adem inhouden en zwijgend u overal buiten houden tot hij
veilig aan de overkant was. De regering torst een enorme last. Onnoemelijk waardevol is
de schat die in haar handen is gelegd. Zij doet haar uiterste best. Valt haar niet lastig.
Weest stil en wij zullen u veilig naar de overkant brengen".
Blondin was een vermaard koorddanser die in de dagen van Lincoln als eerste via
een koord de Niagara waterval heeft gepasseerd.
7