B.Vm Rotterdam wint zilveren Nieuwsbladbiljart
Met 126 heeft de biljartvereniging Rot
terdam, donderdag 9 juni in het Groothan
delsgebouw te Rotterdam, het toernooi ge
wonnen om het Zilveren Nieuwsbladbiljart.
Deze vereniging, waarvan de heer A. G.
Tournier van ons filiaal te Rotterdam,
voorzitter is had dit toernooi georganiseerd
en tevens kans gezien de eer geheel aan
zichzelf te houden.
Het toernooi om het Zilveren Nieuwsblad
biljart is een bijna vijftigjarige instelling,
die in het leven werd geroepen om de
„kleine biljarters" aan te moedigen; het is
bovendien een dankbare stimulans gebleken
voor de biljartsport.
De heer D. Broeren, directeur van het Rot
terdams Nieuwsblad reikte de prijs uit aan
de heer Tournier en sprak de hoop uit,
dat diens vereniging hem driemaal achter
een en in ieder geval vijfmaal in totaal zal
winnen.
Behalve het grote zilveren biljart, compleet
met keu's en ballen, waren er nog drie
kleintjes die aan individuele winnaars wer
den overhandigd.
de heren Broeren (r.) en Tournier
barman, want het gaf ook hem gelegen
heid cm ongestoord te kijken.
Het droeve raadseltje eindigde ten lange
leste met een ernstig beroep op alle man
nen hun handen fraai te houden door de
vaat te doen met een speciaal wasmiddel
en het café ontwaakte. De glazen werden
opnieuw gevuld (hoewel de nietgedane
bestellingen nooit ingehaald zouden wor
den) en ik was blij dat er weer een leven
dige conversatie begon tot ik ontdekte
waar die gesprekken over gingen.
„Nou de voetbalwedstrijd, Joe", adviseerde
de man rechts de barman.
„Ben je helemaal", zei de man links, „de
draverijen. Ik heb er geld in zitten".
En daar stond Joe van de een naar de
ander te kijken terwijl de woordentwist
heviger werd.
Iemand opperde dat het in een democratie
gebruikelijk was te stemmen. Het werden
drie draverijen en drie voetbalwedstrijden.
Ik was de beslissende stem.
„Ik ben neutraal", zei ik.
De man links, die de draverijen wilde won
tenslotte omdat Joe de barman zijn zwager
bleek te zijn.
Joe klom op een stoel en zette de drave
rijen aan onder luide protesten van de
voetbalenthousiasten.
En ik ging naar huis.
Laat ik duidelijk vaststellen, dat ik t.v. en
klimaatregeling prachtige uitvindingen acht
en ze op bepaalde tijden onder bepaalde
omstandigheden zeer waardeer.
Ik beken dat ik het probleem aangaande
wel of niet t.v. in café's ingewikkeld vind.
Als er een gevecht is tussen twee boks
kampioenen of een wedstrijd World Series
Baseball, zullen vele klanten die willen
zien. Misschien zal de technische vooruit
gang het mogelijk maken aantrekkelijke
luchtjes te mengen, bijvoorbeeld van een
maaltijd met koelte en dit zal iets van de
oude charme oproepen.
Maar ik zie geen oplossing voor de dode
lijke saaiheid die als een wade over een
café valt als een t.v.-toestel voortdurend
aanstaat behalve dan door met verstand
te handelen.
Ik stel voor een groot bord met Defect op
het toestel te hangen en dat toestel zou
dan op raadselachtige wijze alleen maar
functioneren als er iets te zien is, dat wer
kelijk de moeite waard is.
Bl(ER)OLOGlSCH
Enige tientallen jaren geleden was John
Hagenbeek een beroemd dierenvanger, die
over zijn beroep boeiend wist te schrijven.
In een van zijn boeken komt de volgende
dialoog voor tussen hem en een scheeps
kapitein, die hem bezocht in verband met
een dierentransport
Hagenbeekrd^Ht u een whisky
Kapitein: „Nee, dank u wel. Ten eerste
ben ik van de blauwe knoop, ten tweede
heb ik meer dan genoeg van die rommel
gedronken en ten derde drink ik liever
bier"
18
