Borrelstraf
Differentiatie
van het binnenkomende bier en het uit
gaande lege goed administratie worden
bijgehouden. Er is in de loop van de jaren
een netwerk van connecties en relaties ont
staan, die soms ook benaderd werden door
het inmiddels opgerichte verkoopkantoor
in Brussel. Deze doublering kon aanvan
kelijk niet worden voorkomen, maar er is
thans een nieuwe regeling, met een werk
schema, waardoor de zaken in België nu
beter zijn georganiseerd en gecoödineerd.
Het bezoeek aan de heer Van den Brüle
was voor ons een ongezochte gelegenheid
de aandacht eens te bepalen bij de bier
situatie in België. Allereerst valt de grote
concentratie op, die ook hier heeft plaats
gegrepen: van de drieduizend brouwerijen
die onze zuidelijke buurstaat (en wat dat
betreft kan men evengoed van bierstaat
spreken) voor de oorlog telde, zijn er nu
nog maar vijf- a zeshonderd over. Het zo
ogenschijnlijk opgewekte caféleven in Bel
gië verhult een strijd om de verkoop van
sterke drank, een breideling van de onbe
perkte vestigngsvrijheid en de onbeperkte
openingsduur.
In België is het bierverbruik honderd
vijftien liter per hoofd per jaar het
hoogste ter wereld, een hoeveelheid die
kunstmatig hoog wordt gehouden door het
verbod om sterke drank te verkopen. Er
mag in café's dus geen borrel geschonken
worden, maar de slijters zijn gehouden
per man minstens twee liter per keer te
verkopen.
Natuurlijk worden deze geboden over
treden, dat is in België vanzelfsprekend,
want welicht nergens heeft men zoveel ple
zier in het ontduiken van wetten als in
België en wellicht nergens heeft men er
zoveel energie voor over om middelen
daartoe te bedenken. Toch is de controle
op de naleving niet misin burger geklede
ambtenaren rijden in een snelle wagen on
verhoeds een straat binen, springen eruit
en verspreidden zich op weg naar de di
verse café's. En wee degene die wordt be
trapt op het drinken van een klein glaasje,
hij kan rekenen op een boete van Bfr. 500.
terwijl de caféhouder die het hem heeft
geschonken met een veelvoud van dit be
drag beboet wordt.
Het gevolg is, dat het drinken van een
borrel in een Belgisch café een zenuw
slopende aangelegenheid is: geheimzinnig
bestellen, snel achteroverslaan en het glas
teruggeven. Natuurlijk is deze wijze van
consumeren niet geschikt om de juiste
stemming te creëren, want de juiste stem
ming wordt dan overgeslagen.
Voor het bier is deze situatie bijzonder
gunstiger is dan ook in België een grote
differentiatie ontstaan, vele biersoorten zijn
er te krijgen, uit vele landen geïmporteerd;
noemen wij slechts Luxemburg en Neder
land, Duitsland en Engeland. Een goed
voorbeeld van een echt bierhuis is café
Aux Arcades, waarvan de heer Van den
Brüle eigenaar is. Achter zijn fraaie wel
tien meter lange tapkast troont de forse
gestalte van de goedmoedige en rustige
Oscar Kraus, die ervoor zorgdraagt, dat de
zaken naar wens gaan en de diensters, keu
rig in zwart en wit, lopen af en aan tussen
het buffet en de klanten. Het etablissement
is op een hoek gelegen en ziet uit op de
koninklijke schouwburg en op het stand
beeld van Grétry. Het verkeer van de
IN DE TAVERNE GREENWICH
De heer Van den Brüle (links) met het echtpaar Gielen.
17
