De wonderbaarlijke tovenaar van Oz
Voor de kinderen
door L. Frank Baum
Er was eens een meisje dat Doortje
heette en met haar oom Henk en
tante Emmie in een klein huisje
leefde, ver weg in Kansas.
Op zekere dag riep oom Henk: „Er
komt een verschrikkelijke storm op
zetten", en hij holde weg naar de
stal waar de koeien en de paarden
stonden.
„Vlug, Doortje, de kelder in!"
schreeuwde tante en zij lichtte een
luik op in de vloer van het huis
en verdween in de kelder. Maar
Doortje wilde eerst Toto, haar zwar
te hondje, halen. Toen kwam er met
een grote gil een windstoot en ge
beurde er iets heel vreemds.
Het huis draaide twee, drie keer
rond en ging toen zachtjes omhoog,
de lucht in. Doortje dacht: 't lijkt
wel een ballon, maar toen zag ze
Toto, die door de kelderdeur naar
beneden viel; ze stak vlug haar hand
uit en haalde hem gauw binnen.
En het huis bleef maar stijgen, hoger
en hoger. Uren later kwam het met
een harde bons neer.
Doortje ging naar buiten en was zo
verbaasd, dat zij Oriep. Zij was
terechtgekomen in een heel mooi
land. En kijk, daar stonden drie
vreemde mannetjes en een oud
vrouwtje.
„Welkom, alleredelste Tovenares, in
het land van de Knabbelaars", zei
de oude vrouw, „ik ben de Goede
Fee van het Noorden en we zijn u
erg dankbaar dat u de Boze Heks
van het Oosten hebt gedood. U
moogt de zilveren schoenen van haar
dragen".
Doortje keek om en zag een paar
zilveren schoenen onder het huis
uitsteken. Het huis was op de Boze
Heks gevallen en die was nu dood.
Maar Doortje wilde alleen maar
naar haar oom en tante in Kansas
terug en die Heks kon haar niets
schelen.
„Kunt u me niet zeggen hoe ik thuis
moet komen?' vroeg ze smekend.
„Ga maar naar de Smaragdgroene
stad", zei de Fee. „Misschien helpt
Oz u wel, hij is de Grote Tovenaar.
Het is ver weg, maar als u de gele
steentjes volgt kunt u niet ver
dwalen".
Toen nam Doortje de zilveren
toverschoenen van de dode Heks en
ging op weg met Toto.
Na een hele tijd gelopen te hebben
op de gele steentjes, zag Doortje
een Vogelverschrikker in een koren
veld staan.
„Dag", zei hij, „haal me alsjeblieft
van mijn stok af".
Doortje tilde hem op hij was heel
licht, want hij was opgevuld met
Het is dit jaar zestig jaar geleden, dat er
een kinderboek verscheen van de hand
van een Amerikaan, L. Frank Baum. Het
boek is klassiek geworden en het heet
The Wonderful Wizard of Oz (De Won
derbaarlijke Tovenaar van Oz)Dit verhaal
van een klein meisje dat door een cycloon
wordt opgenomen en in een vreemde
wereld terechtkomt waar zij vele avonturen
beleeft, doet enigszins denken aan het
(Engelse) Alice in Wonderland door
Lewis Carroll, al zullen wij het niet wagen
de kwaliteiten van beide meesterwerken
tegen elkaar af te wegen.
We laten hier een samenvatting volgen
van de inhoud en wel in zodanige vorm,
dat men het de kinderen kan voorlezen of
zelf kan laten lezen. Wij horen graag van
de lezers en vanzelfsprekend ook van de
lezertjes) of het verhaal in de smaak is
gevallen en of zij in de toekomst meer
kinderverhalen in Het Spongat wensen.
12
