hore bracht. Toen kon ze lopen en werd
onder de hoede van een van de verpleeg
sters gesteld, die de toernee van het koor
meemaken.
Die verpleegsters hebben het druk gehad
sinds ze in Parijs waren geweest: de inge
wanden van verscheidene leden waren
grondig in de war en dat het reizen en het
verblijf in een vreemde omgeving dan geen
pretje is, laat zich denken. Maar de heer
Barens van Hotel Fleissig in de Warmoes
straat, die ze gedurende hun dagen in Am
sterdam herbergde, had wat extra moeite
gedaan en de keuken opdracht gegeven de
patiëntjes datgene te geven wat hun herstel
zou bespoedigen.
Ja, honderd jongemensen hebben honderd
probleempjes. Als de jongelui bijna allen
in de conversatiezaal zijn om de mede
delingen van de dag aan te horen, houdt
mevrouw McCoy een jongen aan: Hoe is
het met de kies? Hij zet zijn toestand uit
een de Amsterdamse tandarts heeft zijn
Amerikaanse verstandskies (wijsheidtand,
zegt de Amerikaan) getrokken, een hande
ling die niet geheel zonder pijn en com
plicaties is verlopen, maar het gaat nu wel
weer, nog wat pijn in de keel enz.
Mevrouw McCoy vertelt dat ze die middag
een paar boodschappen heeft gedaan; o.a.
heeft ze de geperste broek van een jongen
opgehaald. Toen ze bij de balie van het
hotel informeerde of de papieren van een
meisje al waren gearriveerd, kreeg ze een
ontkennend antwoord. Een van de meisjes
had in Parijs haar pas en haar reischeques
onder haar hoofdkussen bewaard en dit
pakketje prompt vergeten. Ze kwam welis
waar de grenzen van de Benelux-landen
wel over, maar hoe zou dat verder gaan,
nu ze op het punt stonden de treinreis
naar Berlijn aan te vangen. De documen
ten waren in Parijs direct gepost, maar ze
zouden Nederland klaarblijkelijk niet be
reiken voor de groep zou vertrekken. Pro
beren maar, zegt de assistent-dirigent, Otto
Brown, als ze bij de grens wordt tegen
gehouden, sturen we ze terug naar Am
sterdam en kan ze daar wachten op haar
pas en ons nareizen.
Dan is er onder de koffie het meisje dat
naar huis heeft getelegrafeerd om vijfen
twintig dollar. Ze zijn er nog niet, klaagt
ze en ik ben bijna door mijn zakgeld heen.
Ook hier schaft het factotum Barens raad
hij zal het geld na aankomst doorsturen
naar Berlijn. En ondertussen, zegt mevrouw
McCoy, kan je van ons wel wat lenen.
Gerust en tevredengesteld gaat het
meisje heen.
Hallo Jim, zegt de heer McCoy tot een
lange jongen met een donkergerande bril,
alles goed? O ja, alles is best. Weet meneer
McCoy iemand die met hem wil bridgen?
Hij krijgt zijn tip en gaat zijns weegs.
Hier is de lijst met de namen van alle
deelnemers alsmede de nummers van alle
paspoorten, zegt de heer Barens. Daar
heeft een bediende een gehele dag werk
aan gehad. Mogen we hem er wat voor
voor geven? vraagt McCoy. Dat mag.
Hoeveel
jtKITO
lUAAl"
UISHl Blt-R
Aan het schilderachtige Lopende Diep is ons filiaal in de stad Groningen gevestigd.
De heer Vis, uerkzaam aldaar, maakte van de zomerdrukte voor het gebouw deze
geslaagde foto.
23
