DWALEND
over de Veiligheidsbeurs
Nergens komt de neiging tot gokken zo goed tot uiting als bij mensen die te weinig
voorzorgen nemen om hun veiligheid te verzekeren. Ze gokken er lustig op los onder
het motto: 't zal zo'n vaart wel niet lopen.
Dezelfde mensen die zich beijveren voor goede voorzieningen voor hun oude dag
(veiligheid voor later) en andere sociale maatregelen, kunnen een onbegrijpelijke non
chalance aan de dag leggen als het om hun directe veiligheid gaat.
Neemt u ons deze sociaal-filosofische over
peinzingen maar niet kwalijk. We kwamen
er als vanzelf toe, al dwalend over de
(derde bedrijfs-)Veiligheidsbeurs, die enige
tijd geleden in het Veiligheidsinstituut aan
de Hobbemastraat is gehouden.
Zorg voor de veiligheid, thuis, op straat
en op het werk is eigenlijk zo eenvoudig.
Daar staat tegenover dat de gevolgen van
een onvoldoende zorg vaak zo verschrik
kelijk kunnen zijn.
Op de Veiligheidsbeurs worden we niet
meer geconfronteerd met platen, waarop de
bloedige gevolgen van een ongeval staan
uitgebeeld. Nee, veel meer wordt nu de
nadruk gelegd op het positieve ongelukken
voorkomen. Maar de zwarte schaduw van
de gevolgen ligt niettemin over iedere
waarschuwing.
Hoe leest u liever? luidt een vraag. We
zien een man die een heerlijke rusthouding
heeft aangenomen: fauteuil, benen op een
bankje, kussens en tijdschriften overal.
Daarnaast een bladzijde brailleschrift met
een tastende vinger. Dit is een Ameri
kaanse plaat. Een Nederlandse plaat laat
een onbezorgde man in trekkersdracht zien,
de rugzak op de rug. Een prettige vakantie
door veilig werken, lezen we. In een
bovenhoek het omzwachtelde gezicht van
een man.
Men wrijft zich de ogen uit bij het zien
van het grote aantal mogelijkheden die een
ongeval kunnen veroorzaken en men wordt
even stil bij het zien van de zuil die bij
de opening op 2 maart door de wethouder
van Amsterdam, de heer F. H. L. van
Wijck in bedrijf is gesteld. Op dat moment
was het kwart over elf en toen wees een
teller op die zuil aan dat er sinds 1 januari
j.l. 85 dodelijke bedrijfsongevallen in Ne
derland waren gebeurd. De andere tellers
hadden 46.455 bedrijfsongevallen met drie
dagen verzuim of erger aangegeven en
696.831 bedrijfsongevallen met letsel.
Van dat ogenblik af werkten de tellers
81/2 uur per dag (51/2 uur op zaterdag):
elke twee seconden lichtte er een groen
lampje op er had een arbeidsongeval
plaatsgevonden, waarbij letsel werd opge
lopen; elke 32 seconden gloeide een geel
lichtje aan een arbeidsongeval met drie
of meer dagen verzuim was gebeurd. Elke
vier uur en achtenveertig minuten gaf een
rood licht aan, dat er een dode in het
bedrijfsleven was gevallen.
Wij weten allen, dat arbeidsongevallen zul
len blijven voorkomen, dat ze beperkt kun
nen worden, weten we ook.
De tentoonstelling in het Veiligheidsinsti
tuut heeft ons bepaald bij de noodzaak
zoveel mogelijk voorzichtigheid in acht te
nemen. Hoed u voor uitglijden, zorg voor
veilige stellingen, gebruik veiligheidsbril-
len en helmen, doe een masker voor en
leer de eerste beginselen van EHBO.
Dit alles zal dan moeten leiden tot, zoals
een affiche ons mededeelde meer grijn
zen en minder grommen.
(Vervolg van pag. 7)
kreeg de heer Van Marwijk Kooy nog even
de gelegenheid op te merken met een
schuin oog op de lucifersik merk dat er
toch nog gerookt wordt in de brouwerij...
Het gelach dat hierop volgde vormde een
goede inleiding tot het gezellig samenzijn,
nadat de jubilaris door alle aanwezigen was
gelukgewenst.
DANKBETUIGING
Mede namens mijn vrouw wil ik graag
langs deze weg, directie, chefs en collega's
van harte dankzeggen voor de manier waar
op zij mijn jubileumdag hebben opgeluis
terd, alsmede voor de goede gaven waarmee
zij mij hebben bedacht.
H. Hesseling.
