Met de Scania 51 naar de Pyreneeën
Scania Vabis is een merk vrachtwagen met dieselmotor, waarvan wij er enige bezitten.
Een van deze vrachtauto's heeft van de zomer een reis naar de Pyreneeën, met
name naar Lourdes gemaakt als bagagewagen. Er gingen namelijk enige bussen met
120 studenten van de R.K. Universiteit te Nijmegen naar deze bedevaartplaats en het
was de bedoeling dat zij 's nachts zouden kamperen. Hiervoor u aren dus tenten en aller
lei benodigdheden vereist en al deze zaken heeft onze Scania vervoerd. Chauffeurs waren
D. Korte en JGruythuysen en deze laatste heefenige impressies van deze reis op papier
gezet, welke wij hier laten volgen.
Op 23 augustus vertrokken wij met de wa
gen naar Den Bosch om proviand te la
den voor deze reis. Er was daar een grote
schuur, volgepakt met brood, ingeblikt
vlees, aardappels, soep enz., bestemd voor
de voeding van de honderdtwintig pelgrims.
Daarbij kwam nog een complete licht- en
gasinstallatie voor de kampeerplaatsen.
Van Den Bosch reden we naar Nijmegen
waar wij heel gezellig werden ontvangen
door het comité. De volgende dag, een zon
dag, werd al vroeg begonnen met het oefe
nen in het opzetten en afbreken van de ten
ten, waarvoor ploegen van acht man per
tent waren aangewezen. Hierna werden de
koffers ingeladen en stalden we de wagen.
De volgende dag om half zes vertrokken
we voor de eerste etappe Nijmegen-Reims,
ongeveer vijfhonderd km. Bij de Neder
land-Belgische grens hadden we van de
Nederlandse douane geen last, maar bij de
Belgische moesten we de wagen verzege
len; bij de Franse grens hadden we ruim
twee uur oponthoud, maar voor het comité
was toen met veel praten 23.000 francs
rechten bespaard.
Van Luik af reden wij steeds langs de
rechteroever van de Maas, een zeer afwis
selende tocht. Nadat we Frankrijk binnen
waren gekomen, reden we over smalle we
gen met kleine stijgingen en vlakke gedeel
ten. Hier konden wij een flink stuk inlo
pen op de tijd die wij aan de grenzen had
den verloren. De afspraak was om te zes
uur in Reims te zijn en die moesten wij
zoveel mogelijk proberen na te komen, want
de keukenploeg reed met personenwagens
en moest wachten met het bereiden van de
maaltijd tot wij aankwamen. Dan was het
altijd een gezellige drukte blikken open
maken, water halen voor soep, aardappels
en groenten en voor de afwas, want veer
tien dagen lang moesten wij kamperen in
het open veld.
De eerste avond in Frankrijk. Reims bracht
ons niet veel ontspanning, want het was
bar slecht weer en zodoende leek de hele
stad verlaten, met alleen in de café's wat
bedrijf. De verlichte katedraal bood een
prachtige aanblik.
De volgende dag moest de route Reims-
Poitiers worden gereden, ook ongeveer vijf
honderd km, maar nu over onbekende we
gen. We waren gewekt om half vijf door
een soort reveille met deksels van pannen,
hetgeen gebeurde- door de oudste student,
Aan de voet van de Pyreneeën, het ge
bergte dat Frankrijk van Spanje scheidt.
5
