HOP, HOP, HOP!
lili
„Hop wil elke dag zijn meester zien"Deze uitdrukking duidt op de grote zorg die aan
de kweek van hop is verbonden. Hop is een plant, die langs staken en draden omhoog
klimt tot hij een hoogte van wel tien meter heeft bereikt. Als men door een areaal hop
trekt, waant men zich dan ook in een reuzenwijngaard. De heerlijke, aromatische geur
van de hopbellen hangt over het heuvelachtige terrein en als tegen het eind van de
zomer de oogsttijd is aangebroken zijn er drie weken lang duizenden nijvere handen
nodig voor de pluk.
Door de ook hier optredende mechanisatie is het aantal plukkers sterk verminderd. Zo
kon men in Herefordshire, Engeland, door het gebruik van één plukmachine het aantal
plukkers en pluksters terugbrengen van vierhonderd tot honderdnegentig
Van de velden gaat de hop naar de automatische drogerijen, waarna het gedroogde
produkt wordt geperst en in balen wordt verpakt. Dan pas gaat het naar de brouwerijen,
want daarvoor wordt het gekweekt.
Wanneer gaat de hop in het bier en waar
om
Zoals wij in het vorige nummer van Het
Spongat hebben gezien, wordt in het
brouwhuis van mout wort gemaakt. Het
is het extract waarin zich de opgeloste
moutsuiker bevindt. Zonder meer zou hier
uit geen bier gemaakt kunnen worden, dat
is pas het geval wanneer de hop aan de
wort is toegevoegd. Want de hop geeft
aan het bier die nobele bittere smaak en
het aangename aroma, het draagt bij tot
een stevige manchet op het bier en maakt
het bier beter houdbaar.
Gaan we de gang van zaken in het brouw
huis nog even in het kort na, dan zien
we, dat volgens een bepaald brouwproces
uit het gemalen mout het extract (wort)
bereid wordt in de beslagketel en de
brouwketel. Daarna gaat de wort met de
onopgeloste moutbestanddelen naar de
klaringskuipen. Dit zijn koperen ketels die
men in het verhoogde gedeelte van het
brouwhuis aantreft.
Dit aantal zal binnenkort met twee zijn
vermeerderd, waartoe een omvangrijke ver
bouwing moest worden uitgevoerd. De
capaciteit van het brouwhuis zal dus aan
zienlijk worden uitgebreid.
De klaringskuipen hebben een bodem van
geperforeerde plaat, een soort zeefbodem
dus en hierop bezinken de vaste bestand
delen, aldus een filterlaag vormend waar
doorheen de wort gefiltreerd wordt en als
een heldere vloeistof naar de bierketel
wordt gevoerd. Het bezinksel is rijk aan
eiwitten en wordt onder de naam bostel
als veevoeder verkocht.
Nu is het stadium bereikt, waarin de hop
een rol gaat spelen. In de bierketel met de
gefiltreerde hete wort stort men nu een
hoeveelheid van de gedroogde en geperste
hop, waarna men het mengsel enige tijd
laat koken. Verschillende in de hop aan
wezige stoffen lossen op en als het brouw
sel gereed is, wordt het naar het koelschip
gepompt om via het koelapparaat naar de
gistkelder te gaan.
De uitgekookte hop blijft door een zeef
achter in de ketel.
Dat is dus de eervolle taak van de hop
in het brouwproces. Het merkwaardige is,
dat alleen de onbevruchte vrouwelijke hop-
bloesem geschikt is voor de brouwerijen.
Hop vraagt speciale grond en een speciaal
klimaat, ongeveer voldoend aan dezelfde
voorwaarden als de druif vraagt. Het aan
tal gebieden waar hop verbouwd wordt
is beperktZuid-Duitsland, Joegoslavië,
Tsjechoslowakije, Roemenië, Engeland en
de Verenigde Staten en in mindere mate
in Frankrijk en België. In tegenstelling tot
de brouwgerst is de teelt van hop in
Nederland mislukt. Hop komt in ons land
dan ook alleerr in het wild voor, een
variëteit die evenwel ongeschikt is voor de
bierbereiding.
1
