4
Terugblikken naar 17 mei 1958
Pas als theater Carré vol is, ziet
men hoe groot het is. En vol
was het op zaterdag 17 mei j.l.,
toen alle Amstel medewerkers hij
een waren om kennis te nemen
van een actie die tot dan toe
geheim gehouden was.
„Ik kom door het hele bedrijf heen", zei
ons iemand in de pauze, „maar ik heb
niet gemerkt, dat er iets gaande was".
Nu onze pullenactie in volle gang is en
wij terugblikken op die zeventiende mei,
is het haast onvoorstelbaar, dat het geheim
tot het laatste toe een geheim is gebleven.
Eigenlijk behoeven wij over deze middag
niet veel meer te zeggen dan dat hij ge
slaagd is. Zeer geslaagd zelfs. Dat is mede
te danken aan het feit dat men op zo
prettige wijze uit de droom werd geholpen
omtrent hetgeen in de uitnodigingsbrief
verzwegen was. Verzwegen moest worden.
In hun enthousiasme om toch vooral op
tijd te zijn, zijn ettelijke medewerkers bij
de deur van Carré de stad weer ingestuurd,
omdat ze een half uur te vroeg waren.
Gelukkig was het mooi weer en we had
den hen graag binnengelaten, ware het
niet, dat de generale repetitie nog aan de
gang was.
Ja, wat is Carré groot als het vol is. En
hoe moeilijk zijn de uiterste rangen bereik
baar voor een spreker, die niet over vol-
eVJirElT
doende hulp van luidsprekers beschikt,
zoals jhr. Six van Hillegom heeft onder
vonden bij zijn openingswoord. Enigen die
heel hoog gezeten waren bleken zo begerig
het woord van de heer Six te horen, dat
zij hem aanmaanden luider te spreken.
Gelukkig was het euvel snel verholpen en
het programma kon volgens plan verlopen.
Daar waren The Ramblers, die nog niets
van hun faam als showorkest hebben in
geboet, daar was Tobi Rix, een en al frats
en grap, daar was de rijzige Jonglisto,
veel te vaardig voor het oog en daar was
een van alle humor gespeende doctorandus,
die dreigde een anticlimax te worden.
Dreigde, want toen wij gedurende zijn
openingswoorden de zaal rondkeken, lieten
verscheidenen het kopje hangen, begonnen
rond te kijken en staken zuchtend een
sigaret op. Dat het een aanloop was tot
onze Amstelshow, werd enkele ogenblikken
later duidelijk en bij de eerste kreten van
de z.g. inspecteur, veerde de belangstelling
op om gespannen te blijven van het mo
ment af, dat de heer Van Maaren op het
toneel verscheen om met de doctorandus
van gedachten te wisselen, tot het ogen
blik dat de pauze begon en de hele show
als een bonte reeks plaatjes was voorbij
gegaan.
De show waarop een kleine twintig eigen
mensen weken hadden gerepeteerd en die
17 MEI:
GROTE
INJECTIEDAG
Zo zag de heer Van
Soest, van wie wij in
het aprilnummer een
tekening opnamen, de
grote bijeenkomst van
het personeel op 17
mei: een dag waarop
een grote dosis Amstel
Enthousiasma werd
toegediend.
10
