Van stemmen,
gestalten
en gratiën
„Voor deze show hebben we acht mannen en negen meisjes nodig," zeiden de heren
en ze keken bijzonder vastbesloten.
Die heren waren Dimitri Fr enkel Frank, de schrijver van de show en Tom van Maaren,
die de rol van „inspecteur" zou spelen en de regie zou voeren. En wij, wij waren de
mensen van een brouwerij, die met liefde en gemak voor acht vaten pils en negen vaten
donker bier hadden willen zorgen Maar acht mannen en negen meisjes! Waar haal
je die zo gauw vandaan. Een brouwerij is geen verzamelplaats van acteurs en soubrettes,
jeunes premiers en ingènues. die bij wijze van tijdverdrijf zich wijden aan het brouwen,
verkopen, vervoeren en administreren van bier, in afwachting van het moment dat zij
kunnen gaan repeteren voor een show
Maar na wat zoeken is een kleine groep gevormd, die aanvankelijk aarzelend en terug
houdend, later enthousiast en toegewijd de show instudeerde.
y,M/ Onder de geestdriftige leiding van
Sp' ^eer ^an Maaren werd aller-
5 M eerst het pullenlied ingestudeerd,
=D\ een viot marsje, met een vrolijk
refrein. Hoewel bij het uitkiezen van de
medewerkers niet op zangstemmen was af
gegaan, klonk het zingen al spoedig hoogst
aannemelijk en het lied zat er in korte
tijd goed in. Aanvankelijk overstemde de
piano, met vaardige handen bespeeld door
de heer Cor van Veen, het koortje, maar
toen de tekst werd beheerst, dorst men de
monden wat verder open te doen en gaf
men 'm van katoen.
Bij een volgende repetitie kregen de dames
en heren te horen in wat voor show ze
eigenlijk terecht gekomen warende heer
Van Maaren las hem voor en herhaaldelijk
klonk er een luid gelach op.
Daar de pullen niet zo maar tevoorschijn
gehaald mochten worden, maar de zangers
en zangeressen al acterend toch hun pul
dienden hoog te heffen op de manier die
het Amerikaanse Vrijheidsbeeld ons reeds
zoveel jaren voordoet, zij het dan met een
fakkel, werden hiervoor duigen gebruikt,
die bij het haardvuur van de koffiekamer
lagen opgestapeld. Dat er veel gelachen
is laat zich denken; de repetities hadden
trouwens een bijzonder gemoedelijk en
vriendschappelijk verloop.
Een moeilijkheid was, dat alles geheim
moest blijven. Een geheim, zeker voor de
concurrentie en een verrassing voor het
personeel, dat als publiek in de zaal pas
mocht gewaar worden wat de show be
helsde. Pas als de stemmen het lied zou
den zingen, de gestalten in hun lijsten
de pullen zouden heffen en de gratiën
over het toneel zouden schrijden in hun
pullenkleurige japonnen, pas dan zou het
geheim geen geheim en de verrassing geen
verrassing meer zijn.
Maar de moeilijkheid is geen moeilijkheid
gebleken, hetgeen vooral te danken is aan
de dames en heren medewerkers, die hier
voor zeker een woord van dank toekomt.
COR EN LIZA
Weet u nog hoe u de volgorde van de
koeiemagen onthield? Piet moet boeken
lezen: pens, muts, boek- en lebmaag. En de
scherpe medeklinkers bleven er geheid in
door 't kofschip. Hoewel u natuurlijk geen
ezels bent, maakt u maar al te graag ge
bruik van hun bruggetjes. Zo'n ezels
bruggetje bieden wij u nu aan om de
kleuren van onze pullen te onthouden.
Want ongetwijfeld zult u het vaak met
uw gezins- en familieleden, uw kennissen,
klanten en relaties over deze pullen heb
ben. En het is dan prettig om op de vraag:
welke kleuren hebben de pullen, direct te
kunnen zeggen: Crème, Oud Rose, Laven
del, Ivoor, Zeegroen en Azuur. Zes kleu
ren dus en als u nu de hoofdletters achter
elkaar leest, dan verschijnen Cor en Liza.
13
