Langs tiet lijntje
de Amstel-ploeg met
7 - 1 geklopt
Donkere wolken pakten zich letterlijk
samen toen zaterdag 2 november een elftal
van de Engelse spoorwegen, Southern
Region Wednesday, en een ploeg van de
Amstel Brouwerij zich opmaakten om op
een bij veld van Blauw-Wit bij het Olym
pisch Stadion te Amsterdam een vriend
schappelijke wedstrijd te spelen.
De Engelse gasten logeerden in een Am
sterdams hotel en dat verzocht ons het
elftal van partij te dienen.
Wij hebben dat gedaan, zij het na enig
wenkbrauwfronsen toen het samenstellen
van het elftal ter sprake kwam leeftijds
verschil, training enz.
Het is een spannende, sportieve strijd ge
worden, die wij weliswaar met 71 ver
loren, maar die zowel spelers als toeschou
wers bijzonder veel plezier heeft opge
leverd.
Zoals gezegd, het weer was niet stralend,
maar onze collega's J. v. d. Pol (doel),
J. Snel en J. Slot (achter), G. Nieuwen-
dijk, H. Koerts en P. van Groen (midden),
J. Schermelé (aanvoerder), G. Vermeulen,
A. Oostwal, C. Wolffgram en T. van Dam
(voorhoede) lieten zich hierdoor niet ont
moedigen, evenmin als de Engelsen, voor
het merendeel lokomotief-machinisten, die
een elftal met vier invallers in het veld
brachten.
De heer P. Kranenberg, adjunct-directeur,
sprak het Engelse elftal toe, waarna onze
aanvoerder de gasten een vaantje aanbood.
„Speak Dutch", werd de Engelse aanvoer
der door zijn landgenoten toegevoegd, toen
hij zich opmaakte om het vaantje met woor
den van dank in ontvangst te nemen.
Hierna verrichtte de heer Kranenberg de
aftrap en direct bleek, dat de Engelsen van
een vuflge aanvalsgeest bezield waren. Zij
joegen in grote snelheid over het veld en
reeds na vijftien minuten spelen ging er
een geweldig gejuich op: het gold even
wel een schijndoelpunt.
Maar na vierentwintig minuten werd ons
doel werkelijk gepasseerd door een
eigen speler; niettemin was het Kjgn 10.
Dit lieten de onzen niet op zich zitten en
in hun rode hemden met witte boord en
manchetten en hun grijze broekjes, weerden
zij zich zodanig, dat reeds zes minuten
Onze ploeg
4
