De eerste groep mensen gaat een laag
weghameren van ongeveer twee meter diep.
Zij stutten het gedeelte dat zij weghakken
om instorting te voorkomen. Het weg
gehakte schuiven ze met grote schoppen
op de transportband die in hun pijler loopt.
De kool gaat op de transportband van de
pijler naar de band van de galerij en van
daar naar de kolenwagens in de steen
gangen. Na twee meter hakken en stutten
(de hoogte van deze pijler was 60 cm,
er zijn ook pijlers van 40 cm) komt de
tweede ploeg om ook weer verder te hak
ken en te stutten. De derde ploeg gaat
dan de transportband en de leidingen ver
leggen. Dit is een groots werk want over
een lengte van een 120 meter moet dit
gedaan worden en dan nog tussen stutten
door die op afstanden van een meter van
elkaar staan. Is alles nu naar voren ge
bracht dan laat men het achter zich lig
gende gedeelte instorten. Dit doen de
„rovers". Door dit instorten, zakt de hele
laag boven de pijler ook. Na verloop van
jaren kan dus bovengronds ook een ver
zakking ontstaan en dat noemt men dan
mijnschade. Grote scheuren in woningen
en andere gebouwen en in het wegdek
kunnen daarvan dikwijls het gevolg zijn.
Naast de enorme toevoer van verse lucht
naar alle punten ondergronds, wordt ook
steeds water aangevoerd en alles zoveel
mogelijk nat gehouden. Dit laatste doet
men om stof te voorkomen, dat gevaarlijk
voor de gezondheid is.
Een deskundige zal dagen lang met u kun
nen praten over alles wat in een mijn te
doen valt en over alle mogelijke veiligheids
maatregelen.
Diverse bedrijven staan klaar om uit de
kolen bijprodukten te winnencokes, loog
zouten, zwavelzuur, ammoniak, kunstmest
stoffen, aether, grondstoffen voor kunst
garens (o.a. voor nylons) enz. enz. Nog
maals dank aan de heren die mij dit bij
zondere werk hebben laten zien.
Het tweede hoogtepunt was het deelnemen
aan een echt Limburgs feest. Met onze
inspecteur, de heer Van Hilten, heb ik in
Geleen een bezoek gebracht aan een feest
tent. Het was geweldig. Wat kunnen deze
mensen feestvieren. Vooral ons, Amstel-
mensen, deed het heel veel goedlinks en
rechts van de ingang, achterin de tent
stonden de bars met onze Amstel-
HOOFDZAAK
Dit tafereeltje in Paramaribo werd gefoto
grafeerd door de heer A. van Leeuwen,
publiciteitschef van het Nederlands Talen
Instituut. Als het bier op is blijft de doos
beschikbaar en als men die op het hoofd
draagt, houdt men de handen vrij. De
hoofdzaak van deze „hoofdzaak" vinden
wij, dat door deze manier van dragen de
tekst volledig zichtbaar blijft.
wonderfusten en op die avond werden zes
hl kostelijk Amstelbier naar de dorstige
Limburgers gebracht en met smaak ge
dronken.
Ik heb nu steeds gesproken over Limburg
en Limburgers. Dat komt omdat men daar
in het zuiden steeds praat over Holland
en Hollanders. Beste Limburgers, als Hol
lander ben ik er maar wat trots op dat
wij allen tesamen Nederlanders zijn. Wij
van de brouwerij brouwen een goed Neder
lands produkt dat door u met smaak ge
dronken wordt. U, in de mijn, komt met
een goed Nederlands produkt dat door ons
zeer wordt gewaardeerd. Kortom, uw kolen
en ons Amstelbier hebben beide een prima
karakter.
Si J0k J
I VM.5TEI
«HjaWf&fcia
15
