Onze j^eóde
SÉ
6
AMSTEL-ECHO
Tsjonge, tsjonge wat was het gezellig druk op ons
sportterrein daar in de Watergraafsmeer en wat
is er vèr gesprongen in die zandvlakte en wat is
er hard getrokken aan dat stuk touw en wat zijn
er een schoenen kaalgetrapt door dat doelschieten
en wat konden die kinderen circus spelen en wat
is er gezweet bij die wintersport die voetbal heet
en wat is er een bier gedronken en watja, zo
zou Uw penneknecht nog wel een poosje kunnen
doorgaan, want er waren nog veel meer attracties
op ons gepavoiseerd sportveld; de Sportdag was
eigenlijk één grote attractie!
Ja, U denkt het en wij schrijven het; het weer
heeft medegewerkt! Inderdaad, de weersgesteld
heid is een zeer voorname factor en de weergoden
waren de organisatoren wel zeer welgezind!
Mede daardoor was de drukte ongekend. En wie
er allemaal wel waren? Ja, wat wilt U? Namen van
ongeveer 1100 grote en kleine mensen? Dat kunt
U niet van ons verlangen, maar och, als wij U er
een plezier mee doen, dan willen wij U er wel een
paar noemen! De Blansjaar's waren er, en de
Fenne's, en de Hilstra's, en de Koolbergen's, en
de Renes-sen en de Van der Leur's uit het Westen
en, wat zegt U daarvan, de Rengelink's uit het
Noorden en zelfs de Zum Gnotenhoff's uit het
Oosten. Het is een feit, de dialecten-mengeling
verhoogde de gezelligheid!
Tussen de opening van onze Sportdag en de slui
ting daarvan gebeurde er heel wat. Nu we het
toch over de opening en de sluiting hebben, zal het
U in het geheel niet verbazen te vernemen dat
onze sportieve directeur, Jonkheer Six van Hille-
gom de officiële opening verrichtte en dat de ere
voorzitter van B.B.d.A., de heer Mr. A. Benders
aan het eind van de dag de prijsuitreiking voor
zijn rekening nam. Dit zijn zo langzamerhand op
onze Sportdag van die prettig aandoende gewoon
ten geworden!
Direct na de opening gingen de heren hardlopen
en de dames vèrspringen en met een élan, een uit
zending naar Helsinki waardig (maar dan voor
een zitplaats op de tribune).
En de kinderen? Ja, de kinderen van 4 tot en met
14 jaar stonden de gehele dag onder leiding van
diverse ijverige kinderleidsters en -leiders en wat
het zeggen wil zo'n jolig stelletje van 's ochtends
10 uur tot des namiddags 5 uur onder zich te heb
ben, wordt misschien wel 't beste geaccentueerd
door de (overigens opperbeste) Moeder die, bij
het afleveren van haar kind aan de kinderleid
ster, een zucht van verlichting niet kon onderdruk
ken en zich daarbij, wellicht geheel onbewust, de
aan duidelijkheid niets te wensen overlatende uit
drukking liet ontvallen; „Zie, zo, van jou heb ik
tenminste rust vandaag!"
Hebt U die kinderen ook bezig gezien? Wat een
ijver bij dat „was ophangen", wat een enthou
siasme bij dat korfballen en een spanning bij zo'n
klein baantje hardlopen. We zagen de kleineren
o.a. het „zit er me Japie zit" beoefenen; het was
allemaal even aardig!
De voeAallers hebben het ook leuk gehad. Heel
geen last van de hitte, hoor! Dat kunt U misschien
niet begrijpen, maar dat komt omdat het grootste
deel van de spelers in de schaduw van het hoge
gras liep! Voor de keeper van de „filialen-ploeg"
was dat niet zo prettig, want mede daardoor kon
hij kennelijk noch de bal, noch de tegenstanders
uit het gras zien aankomen, met het gevolg dat
hij er 4 x op attent moest worden gemaakt dat de
bal achter hem lag. De keeper van „Amsterdam"
had iets meer vat op dit „kruipdoor-sluipdoor" ge
doe en behoefde slechts 2 x de bal te gaan op
zoeken. Al met al kwam „Amsterdam" hierdoor
definitief in het bezit van de fraaie beker!
Er waren spelen voor jong en
oud
