R.ent U at iid o-fi. donatewi man
R.R.d.A. V>iaag£ intictiiinq.en
AMSTEL-ECHO
5
En nu wat de lunch betreft. Niets dan lof, want
kwaliteit en kwantiteit wedijverden met elkaar om
de eerste plaats. Het resultaat was dan ook 100
De lunch werd muzikaal opgeluisterd door een in
cowboycostuum gestoken ensemble, die zorgden
dat de stemming boven pari bleef. Maar ook onder
ons scholen verborgen krachten. Zo was het dat
de heer Posthumus veel succes oogstte met een
voordracht, waarin hij vertelde van een zekere
heer, die lid wenste te worden van een reciteer-
club, met alle catastrophale gevolgen van dien.
Een zelfde succes viel Frans van Eek ten deel, die
zijn oude liefde voor het zingen nog niet verloren
had. In de allerbeste stemming klonk ook hier
weer vanwege de leiding het onverbiddelijke „op
breken". En zo vertrokken wij om ongeveer 4.30
uur, echter niet, dan nadat onder luide instemming
van allen, besloten werd een telegram aan de
Directie te zenden, waarin uiting gegeven werd
aan onze dankbaarheid en de heersende goede
stemming.
Nu ging het over Sonsbeek, Wolfheeze, Ede.
Veenendaal, de Klomp, langs het prachtige kas
teel „Braswoude", langs Scherpenzeel, Wouden
berg, Oud-Leusderheide, de Vlasakkers, Soest,
Soestdijk, wederom langs het paleis, nu van de
andere kant, langs Baarn, waar ons het prach
tige stadhuis opviel naarde Gooise Boer,
onze laatste pleisterplaats, waar wij echter een
langer oponthoud zouden hebben dan aanvanke
lijk was bedoeld. De reden hiervoor was, dat een
militaire auto getracht had één onzer bussen te
torpederen, hetgeen natuurlijk voorhands tot mis
lukken gedoemd was, aangezien de Amstelbrou-
werij zich eenvoudig niet laat torpederen!
Maar dat wisten die militairen toen nog niet. Het
ongeval was gelukkig nog al goed afgelopen, maar
de ambtelijke besognes, zoals proces-verbaal enz.
vergden nogal enige tijd, zodat het reeds 8.30 uur
was alvorens we huiswaarts konden gaan.
Wij passeren nog het Muiderslot en komen dan
in meer bekende contreien. De dag loopt ten einde.
De bussen stoppen nu op verzoek en groepjes oud
collega s stappen uit, naar gelang hun woonoord,
niet dan nadat een hartelijk afscheid had plaats
gevonden en de in de bus achterblijvenden het
hartverscheurende lied van „Adieu wij moeten,
elkander groeten" hadden aangeheven. Daarna
klonk over en weer het: „Nou tot volgend jaar!"
wat misschien wel iets voorbarig was. Ofschoon
de beslissing hiervan bij de Directie ligt, wil ik
deze wens op bescheiden wijze ondersteunen,
waarbij ik zeker weet, dat de hoop op een her
haling in het komende jaar door allen wordt ge
koesterd.
Alvorens dit verslag te besluiten, acht ik het een
aangename plicht, namens allen de Directie van
harte te danken voor het mogelijk maken van
deze Feestdag. Dat dit een feestdag was betwijfelt
niemand, daarover zijn alle deelnemers en deel
neemsters het roerend eens.
Ten slotte nog dit. De zeer erkentelijke dank van
allen aan de Dames en Heren, leidsters en leiders,
die zorg hebben gedragen voor een voortreffelijk
verloop en behouden thuiskomst.
Inderdaad, een dag om nooit te vergeten.
H. A. H.
EEN GENOTVOLLE DAG
Wat hebben we een fijne dag gehad;
s morgens half acht gingen we op pad.
Om acht uur aan de brouwerij gekomen,
begon die dag, om van te dromen.
Prachtig weer en bussen met muziek,
alles even magnifiek!
Dames-verzorgsters verwenden ons danig
en de chauffeurs hielden zich kranig.
Langs mooie wegen en prachtige laantjes
brachten zij ons naar de apen en pelikaantjes.
Daar dronken we koffie, met heerlijk gebak;
we voelden ons echt op ons gemak.
Om één uur weer verder op Arnhem aan,
waar we aan het diner ons best hebben gedaan.
Het smaakte ons alles even lekker,
en met muziek, het kon niet gekker!
We konden nog wat extra's bestellen!
Toen riepen we allen luid en blij:
Lang leve de Amstelbrouwerij!
Daarna naar huis, ja, dat hadden we gedacht,
maar werden eerst nog naar
de „Gooische Boer" gebracht!
Daar mochten we weer thee, bier
of limonade bestellen;
t Is haast te veel om na te vertellen.
Daarna tóch naar huis, en met 'n
„Adieu, wij moeten"
Deden we elkaar de groeten
Daarom: dank aan de Directie voor dit alles.
En vergeten wij niet intussen:
De leiding, de verzorgsters en
de chauffeurs van de bussen.
M. J. v. H.-D.
DANKBETUIGING
Langs deze weg betuigt ondergetekende zijn har
telijke dank aan Directie, Collega's en Bazen voor
de ter gelegenheid van zijn 25-jarig jubileum be
toonde belangstelling en ontvangen geschenken,
waardoor die dag voor hem tot een onvergetelijke
is gemaakt. W. Sonneborn.
(Blijkbaar verlegen om een rijmwoord. Red.)
Toen kwam meneer Tasma vertellen:
Een telegram van de Directie
