Vacant ie-0 pstelwedstrij d
4e Jaargang
September/October
No. 2
Niet-periodiek verschijnend blad voor de
geëmployeerden van de AMSTEL BROUWERIJ N.V.
Redactie: Mr. J. C. Bossard en J. Beekman
NA DE VACANTIE.
Nu de zomer zo zoetjes aan voorbijglijdt, kan wel
worden aangenomen, dat de meesten uit het be
drijf hun vacantiebeurt er weer op hebben zitten.
Vacantie! Heerlijke onderbreking van de arbeid!
De een zal het in de bossen hebben gezocht, de
ander aan zee, een derde is wellicht thuis geble
ven en Leeft van daar uit zijn tochtjes onderno
men. Maar, hoe het ook zij, ieder van ons heeft
getracht om de vrije dagen tot op de bodem te ge
nieten. Ze zijn immers veel te kostbaar. Kijk, dat
is nu juist het mooie: Vacantie is een kostelijk
goed, omdat zij de vrucht is van de arbeid. Wat
zou vacantie zijn zonder onze dagelijkse arbeid
als uitgangspunt? Niets dan een stuk-geprikte
luchtballon, niets dan verveling. Neen, het is juist
dat contrast met onze regelmatige werkzaamhe
den, wat vacantie zo kostbaar en boeiend maakt.
Dat is ook de reden, waarom wij er reeds maan
den van te voren aan denken ennaderhand
nog vaak met blijdschap wie weet met een tikje
weemoed er door gemengd op terug zien.
Ja, zo'n eerste dag na de vacantie valt vaak niet
mee. Je voelt, dat je weer vast zit aan je taak; de
Redactie-Adres:
J. Beekman, Expeditie-Afdeling, Amsterdam
overgang, na die vrije, blijde dagen is soms wat
moeilijk te verwerken. Maar al gauw raken we dat
gevoel kwijt en het is merkwaardig, hoe spoedig
we weer thuis" zijn in het bedrijf. Of is dit
eigenlijk wel Zo merkwaardig? Iets, wat tot de
belangrijkste dingen van je leven behoort, wordt
toch een blijvend goed, waarvan je niet kunt ver
vreemden? Goed, je kunt misschien een dag met
een beetje verloren gevoel rond lopen, maar dat
veroorzaakt nog niet het kleinste rimpeltje op
het watervlak, om het zo maar eens te zeggen.
Dat glijdt weer van je af en wat overblijft is de
vreugde, om na de genoten vrije tijd, weer gesterkt
en verkwikt de dagelijkse taak voort te zetten.
Want laten we ons niet vergissen: Ware genoe
gens zijn die, welke ons werk, onze plicht als basis
en als uitgangspunt hebben. Zie je, dat is vacan
tie. En dat is de geest, die ons bezielt, als we
weer zijn teruggekeerd tot een van de meest ge
zegende goederen, die de mensheid kent: ons werk.
Doet U ook mee aan onze
Lees voor bijzonderheden pag. 5
