AMSTEL-ECHO
9
AUSTRALIË.
Geen land ter wereld verheugt zich meer in de
belangstelling van ons, Nederlanders, dan Austra
lië. Duizenden landgenoten trokken er reeds heen
om er hun geluk te beproeven, een toekomst voor
hun kinderen te verzekeren of uit een gevoel
van veiligheid. In hoeverre al deze verlangens
bevredigd zullen worden of niet, hierover kunnen
wij thans nog niets vertellen. Wel kunnen wij U
de eerste indrukken mededelen, die wij uit Austra
lië ontvingen van onze oud-collega Frits Engels-
ma, die op 17 October 1950 met vrouw en kind
naar dit land vertrok en ons zijn wedervaren in
een tweetal brieven vertelt. Beknopt laten wij
hieronder het voornaamste volgen.
De bootreis duurt ongeveer 5]/2 week met vier
maal een dag onderbreking te Port Said, Aden,
Colombo en Fremantle. Deze onderbrekingen
vormen een welkome afleiding op deze tamelijk
eentonige reis, waarin lange tijd niets anders te
zien is dan water en lucht.
Het verblijf aan boord was tamelijk goed. Een tot
slaapverblijf omgebouwd ruim moest met 200 man
nen worden gedeeld. Ook voor de vrouwen met
kinderen beneden de acht jaar was een tot ver
blijf geschikt gemaakt ruim in orde gebracht. Dit
voldeed echter in het geheel niet aan de behoefte
en vooral in de Rode Zee, waar het ontzettend
heet was, was de toestand verschrikkelijk.
Op 26 Nov. 1950 arriveerden wij in Melbourne
en gingen met een touring-car naar de hoofdstad
van Zuid Australië, Adelaide; een rit van 16 uur
met een onderbreking van 3 maal een kwartier
om te eten enz.
De eerste week in Adelaide brachten wij in een
hotel door, hetgeen onze beurs flink deed slinken.
Daarna vonden wij huisvesting bij een Hollander,
die reeds 40 jaar in Australië woont. Wij wonen
er nu nog. Het klimaat is er zeer warm, maar wij
kunnen er goed tegen. Werk is er plenty, te veel
om op te noemen. Het probleem is echter, dat er
een tekort is aan arbeidskrachten. De lonen zijn
naar onze begrippen zeer hoog en het werk, dat
ik thans doe, ik ben weer in mijn oude schilders
vak terug, behoort tot de groepen die het hoogst
gehonoreerd worden. Onder de best betaalde be
trekkingen behoren ook die van de timmerlieden,
loodgieters en tramconducteurs. Andere vakken
brengen een paar pond per week minder op, maar
ieder heeft er een goed bestaan, zodat het begrij
pelijk is, dat iedere werker er een auto of een
motorfiets op na kan houden. De levensmiddelen
zijn laag in prijs, in tegenstelling met textiel, dat
vrij duur is. Toch wordt ook dit gekocht, om de
eenvoudige reden: men is er toe in staat. Het is
hier gewoonte in verband met de temperatuur
dat om 10 en 3 uur thee wordt gedronken
tijdens de werkzaamheden.
Adelaide, waar wij wonen, is een pracht van een
stad, omgeven door bergen, waarvanaf de stad
en omgeving een sprookjesachtige aanblik bieden.
Winkels zijn er in overvloed en groter dan Hema
of Bijenkorf. Deze worden echter in Melbourne
nog overtroffen. Anders dan wij Hollanders eten
de Australiërs veel koude gerechten en fruit, maar
bovenal veel cake, waar de winkels dan ook vol
van liggen. Ja, de Australiër is een echte snoeper!
Ook met roken kunnen ze terecht. Jong en oud gaat
er goed gekleed en de Australiër is sportief van
aard.
Cricket is de voornaamste sportbeoefening, waar
na direct de paardensport genoemd moet worden.
Naast snoepers en rokers zijn de Australiërs bo
vendien nog rasechte gokkers. Ze gokken letter
lijk op alles!
Van voetballen wordt hier niet zo'n ophef ge
maakt. Trouwens de beoefening daarvan heeft
ook al weer in verband met het warme klimaat
slechts plaats in de maanden Juni, Juli en Augus
tus, die wat temperatuur betreffen gelijk staan aan
onze wintermaanden, met dat verschil dat overdag
de zon schijnt en het 's nachts verschrikkelijk
koud is.
Over de huisvesting zou ik veel kunnen schrijven,
ware het niet, dat hierover in de Nederlandse pers
al veel gezegd is. Alleen dit nog: Kortgeleden arri
veerden hier ongeveer 2000 emigranten, die allen
werden ondergebracht in kampen. Dat is zo de
gewoonte wanneer emigranten niet direct zelf
huisvesting hebben. De in de kampen onderge-
brachten moeten gedurende hun verblijf verplichte
arbeid verrichten in fabrieken. Voelen ze daar
niet voor, dan moeten ze het kamp verlaten en
zelf voor onderdak zorgen. En dat valt niet mee,
want er zijn geen huizen of andere gelegenheden
voor deze mensen te vinden. Er ontstonden dan
ook moeilijkheden en ruzies, met gevolg dat on
geveer 1000 emigranten zijn weggelopen. Deze
worden nu gezocht wegens contractbreuk! Alle
arbeiders, mannen zowel als vrouwen, zijn in een
bond georganiseerd.
De flora in Australië is even weelderig als in Ne
derland. Alle denkbare bloemsoorten zijn er te
vinden en naast de ons welbekende vruchtbomen
als appels, peren en perziken, ontmoeten we nog
citroen-, sinaasappelen- en amandelbomen. Wat
dat betreft zijn we er dus niet slechter op ge
worden.
Zo graag ik in Amsterdam een glaasje bier dronk,
drink ik het hier zelden. Het is me te zwaar, ik
schat zo ongeveer 10 alcohol! Toch wordt er
hier veel bier gedronken en 's middags, zo tussen
5 en 6 uur, wanneer de café's open zijn, zie je veel
dronken mannen langs de straat. Geüniformeerde
politie zie je weinig in Australië. Toch is ze er,
maar meer in burgerkleding, zgn. detectives.
Het schoolonderwijs, vnl. het lager onderwijs is
er goed. Schoolgeld behoeven we niet te betalen
en alleen af en toe moeten we wat geld afstaan
voor de aankoop van bepaalde leerboekjes. De
kinderen krijgen elke dag gratis melk te drinken.
Bovendien ontvangen zij nog onderwijs in de eer
ste beginselen van het timmeren en schilderen. En
dat is nog zo gek niet. In 1952 hoop ik mijn eigen
huisje te hebben met de nodige grond er bij om
