3
AMSTEL-ECHO
lieken. De Sint Pieter heeft 290 vensters. 597 ko
lommen en zuilen. 44 altaren, waarvan de kruis
beelden en kandelaars door Bernini gemodelleerd
zijn; 131 mozaiekstukken, die schilderijen schijnen
en bestaan uit verschillende en gekleurde steen
tjes, waarvan men 28000 kleuren in voorraad
heeft. Er staan 435 beelden in. Laten we eventjes
afdalen en het interieur nader bezien. Is alles hier
verantwoord? Geenszins. Het drukke beelden volk
brengt menig vrome pelgrim in de war. Als guir
landes slingeren de welgedane engeltjes tegen de
pilasters omhoog; ze spelen met paus-portretten,
tidar en sleutels. Als naakte knaapjes hinderen ze
niet zozeer als de heilige ordestichters, die ijdel zijn
op al hun deugden, op hun ootmoed niet het minst.
Daarom alleen zijn die beelden onchristelijk en
heidens. Ze zouden het minder zijn, als ze zuiver
der de schone vormen van de klassieke oudheid
vertoonden. De Waarheid van Bernini op het graf
van Alexander VII en de Gerechtigheid van Delia
Porta op dat van Paulus III, twee pseudonieme
Aphrodites (godin der liefde) zijn op pauselijk
bevel met een loden kleed bemanteld... Heiligen,
die door allerlei theatrale gebarentaal, door
smachtende blikken en uitwapperende kleren tegen
iedere prijs de bewonderende aandacht der kerk
bezoekers willen trekken, winnen toch weinig ons
devoot vertrouwen.
In brede nissen staan met gebroken lendenen de
gespierde, heftig zich bewegende lichamen van
St. Andreas en St. Helena, Longinus en Veronica.
De laatste heeft de volle wind in haar flapperende
rokken; lopend in een storm schijnt ze het sym
bool van een orkaan. Dat van de aartsengel
Michael, op de Engelenburcht, de lapppen bijna
van het lijf waaien: soit. Hij krijgt de volle laag!
Maar in de windstille St. Pieter zoveel lawaai
Bezien we liever nog even de enorme afmetingen
in dit interieur. De koepel, die 58 millioen Kg
weegt, rust op vier reuze-pijlers, die bij de grond
een omtrek hebben van 71 meter! In de absis ver
heft zich de glorie van Bernini. Vier enorm grote
beelden van kerkvaders, twee Latijnse (Augusti-
nus en Ambrosius) en twee Griekse (Athanasius
en Johannes Chrysostomus) dragen als in triumph
een bronzen zetel, waarin de houten met ivoor in
gelegde draagstoel vervat is, die door de senator
Pudens aan Petrus is gegeven en door deze ge
bruikt is bij de'jjrediking. Welnu, de mijters van
deze kerkvaders zijn niet minder dan 1.90 meter
hoog!
W. G. Harmse.
BIER OP HET WITTE DOEK.
Meneer Jacq. den Haan had ongelijk, toen hij in
ons vorige nummer in zijn artikeltje ..Nut en on
nut van boeken'' schreef: ..dat er net zo min men
sen waren, die nooit eens een boek lazen, als hij
ooit iemand gezien had, wiens opinie gevraagd
werd over een of ander onderwerpWaarmede
hij wilde suggereren, dat opinie onderzoek maar
een verzinseltje is.
Welnu, wij hebben ze wèl gezien, we waren er
zelf bij!
Met ongeveer honderd employé s, mannetjes en
vrouwtjes tezamen, hebben we onze mening uit
gesproken over twee reclame films van het Cen
traal Brouwerij Kantoor. Ze werden gedraaid
door de heren Klark en Pierlot in de Ontvangst
kelder van het Hoofdkantoor en wel in ons koffie-
uurtje. Arm koffie-uurtje!
Nadat we in het donker waren gezet, staarden we
in gespannen aandacht naar het witte doek. om
slechts een strook vuil-wit te ontwaren, die minu
ten lang scheen te zijn. Eindelijk werd het eerste
beeld geprojecteerd en we lazen: ..ARTISTEN
ZONDER VOETLICHT". Artisten, nou ja; het
was er maar één. Mr. Doodle. De andere was een
radio-omroeper. Deze twee, met idiote hangsnor
ren beplakt, snorden in een gammel autotje, dwars
door de stad naar Max van Praag, die met een
glas bier in zijn hand een liedje zong. Wat hij
zong? We weten het niet. Wat we wel weten is,
dat een lawine van onverstaanbare klanken over
ons werd uitgestort. En voor we er iets van be
grepen. was de film uit! De titel had beter kunnen
luiden: ..Voetlicht zonder artisten".
De tweede film was van een iets beter gehalte.
„HET IS WEER BIER MET WAM HESKES"
had ook iets meer inhoud, ofschoon ik me moeilijk
kan voorstellen, dat iemand net zo vlug van een
ijsje naar een glas bier overgaat, als omgekeerd.
En we staken onze mening niet onder stoelen of
banken.
We hebben gestemd en deze viel ten gunste van
de laatste film uit.
Of er in deze films reclame zit voor groter bier-
verbruik? Ik geloof het niet. Meer dan een ver
wondering over het vertoonde van de eerste film
en een genadiglijk glimlachje voor de tweede, zit
er mijns inziens niet in.
Nee, dan de film die we extra te zien kregen; een
film opgenomen tijdens de gondelvaart van het
vorige jaar. Goed van beeld en compositie is deze
film meer in staat het bioscoop-publiek tot waar
dering te brengen dan de andere twee films. Maar
of er meer bier door gedronken wordt
S. Miggelkar.
HET ONONTBEERLIJKE BIER
In het jaar 1735 voor Chr. vaardigde Pharao
Apophis een besluit uit waarin aan allen, behalve
edelen, verboden werd. bier en wijn te drinken.
Door de levering te beperken tot rijke edelen kon
den hoge prijzen worden bedongen en een hoge
belasting worden opgelegd aan hen. die genoeg
rijkdom bezaten om voor zulk een „weelde" (bier
en wijn!) te betalen. Alleen het leger ontving
dagelijks een klein rantsoen wijn of bier. De kleine
edelen en mindere vrijen (de rest leefde als slaaf)
kwamen tegen dit besluit in opstand met het re
sultaat, dat het verbod weer werd opgeheven.
Men kan nu eenmaal het volk zijn wijn (toen) en
zijn bier (heden) niet onthouden.