2
AMSTEL-ECHO
IK ZAL ROME GAAN ZIEN.
VII.
Duizenden pelgrims waren het gehele jaar door
in kloosters geherbergd. Het spreekt vanzelf, dat
dit niet gratis geschieden kon. Maar dat die lieve
zusters tien gulden per dag vroegen, daar schrok
ik toch van. Dat kon bruintje niet trekken. Dus
nam ik de benen en zocht op eigen gelegenheid
een voordeliger onderdak. Fortuna was weer met
mij (Als Civis Romanus moet ik nu wel in de
goden-taal spreken). Een gewoon arbeidersgezin
in het hartje van Rome nam mij op en voor minder
dan de helft. De mensen beschikten over twee
kamers van 8 bij 5 meter. De muren, geheel kaal
behoudens een Madonna-beeltenis, waren een
halve meter dik. Alles was steen, ook de vloeren
op de bovenverdieping en de trappen. De venster
banken, drempels en aanrecht van marmer. In
iedere kamer slechts één raam, zonder gordijnen,
waarvan de blinden de gehele dag gesloten waren,
om de zonne-hitte zoveel mogelijk te weren.
Kachels, fornuizen en gas kent men hier niet. In
elke woning is een ingebouwde oven, waar het
eten op een houtvuur bereid wordt. Het meubilair?
Een kale houten tafel, wat van die gezellige zaal-
stoelen en een losse kast waar van alles in gebor
gen wordt. De enige luxe was een radio, waar
mee ik echter Hilversum niet bereiken kon. In deze
vertrekken heeft o.m. Dante Alighieri, de grootste
dichter van Italië, gewoond. Hij stierf in 1321 en
wat betreft deze woningen, kan men dus moeilijk
van revolutie-bouw spreken! Ze kunnen nog wel
zes eeuwen mee. Van hieruit ging ik iedere mor
gen om 6 uur op stap, om eerst tegen de avond
terug te keren.
De eerste tocht ging natuurlijk naar de Sint Pieter.
hét doel van iedere pelgrim. Men behoeft de weg
daarheen niet te zoeken. De majestueuze koepel,
gebouwd door Michel Angelo, steekt boven de
huizenzee uit, als een ballon op een feestterrein.
Ik ben er bovenop geklauterd. Het kruis verheft
zich 136 meter boven de grond. Zet de Dom van
Utrecht midden in de kerk en boven het haantje
is nog een speling van 20 meter! Welk een groots
panorama zich hier aan het oog vertoont is niet te
beschrijven. Naar het Oosten ziet men Ostia met
de zon overgoten Middellandse Zee; naar het
Westen langs de Via Tiburtina tot Tivoli; naar
het Zuiden de meest beroemde weg der wereld;
de Via Appia tot Marino, vanwaar hij reikt tot
Brindisi toe. Hierlangs kwamen de zegevierende
Romeinse Legioenen Rome binnen. En naar het
Noorden verliest zich eveneens de historische Via
Salaria in de eindeloze verte. Ook het gezicht op
Rome zelf is onvergetelijk. Van het Paganisme
(heidendom) zijn slechts de ruïnes zichtbaar, ter
wijl meer dan 400 kerken het kruis zegevierend
ten hemel heffen. Wie denkt hier niet aan de laat
ste woorden van keizer Julianus Apostatus (de
afvallige), die stervend zou hebben gezegd: ,,Ga-
lileër, gij hebt overwonnen", daarmee te kennen
gevend, dat zijn poging tot her-invoering van het
heidendom had gefaald 360).
De blik naar omlaag toont U aan de voorzijde het
Woestijn-plein, omgeven door de colonnaden van
Bernini. Het is 340 meter lang en 240 meter breed
en biedt plaats voor circa 300.000 mensen. De
colonnaden bestaan uit een vierdubbele rij van 284
travertijn zuilen en 88 pijlers, ongeveer 20 meter
hoog. Bovenop de colonnaden staan 140 drie
meter hoge standbeelden van heiligen. Midden op
het plein staat de 41 meter hoge Egyptische obe
lisk. Deze marmeren gedenknaald is in 39 na Chr.
door Caligula uit Heliopolis naar Rome vervoerd
(weegt 327.000 Kg) en in het circus, later naar
Nero genoemd, opgesteld. Sixtus V liet hem in
1586 op de huidige plaats neerzetten als een zege
teken, wijl in dat circus zoveel martelaren-bloed,
ook van Petrus, gevloeid had. Op het voetstuk
staan o.m. de bekende woorden .Christus vincit,
Christus regnat, Christus imperat" gebeiteld.
Rechts en links staat een fontijn, die elke minuut
38,400 liter water 14 meter hoog spuiten, waarna
het met groot geraas in bekkens van Oosters gra
niet terugvalt. Direct naar omlaag ziet men de
enorme gevel (115 meter lang) van de S. Pieter.
die op 10 zuilen rust van 45 meter hoog en 2.65
meter in doorsnee. Op de balustrade staan 13 beel
den, die bijna 6 meter hoog zijn, voorstellende
Christus en de Apostelen. Aan de andere zijde
heeft men een mooi overzicht op Vaticaanstad.
Deze is ongeveer 1 K.M. lang en breed. Naar
rechts ontwaart men het eigenlijke Vaticaan, het
grootste paleis ter wereld. Het bevat meer dan
2000 zalen en kamers. De Paus bewoont slechts
een paar vertrekken op de derde verdieping.
Daarnaast ziet men op het Vaticaan-Museum en
de Sixtijnse Kapel. Daar zult U meer van horen,
want daar ben ik geweest. Dan ziet men in vogel
vlucht de tuinen van het Vaticaan. Opvallend is
hier het pauselijke wapen, dat in een bloembed is
uitgebeeld. In het midden van Vaticaanstad staat
het paleis van de gouverneur, die de materiële
zorg voor de Citta del Vaticano draagt.
Vervolgens het eigen station, dat aansluit op dc
Italiaanse spoorwegen. De plaats waar eens het
circus van Nero gestaan heeft, is onbebouwd ge
laten. Tenslotte het Campo Santo Teutonico. Dat
heb ik later bezocht, omdat daar o.m. Dr. H.
Schaepman, Mr. van Lanschot en Mr. L. Regout
begraven liggen.
De koepel van de S. Pieter heeft rondom 16 reuze
vensters, waardoor de zonnestralen geheel de dag
het reeds zo rijke interieur nog meer gloed en
warmte schenken. Men kan ook aan de binnen
zijde van de koepel rondgaan en dan ziet men in
een schier peilloze diepte de mensen als stippen
zich voortbewegen. Deze tempel is meer dan een
koninklijk mausoleum voor de Eerste Apostel, die
hier 25 jaar de blijde boodschap verkondigd heeft
en wiens gebeente hier de opstanding verbeidt.
Deze kerk is „the biggest of the world". Men ziet
de wit-marmeren vloer, die 40219 vierkante meter
groot is. Banken vindt men niet in de grote basi-
