3
''Yleen?
AMSTEL-ECHO
IK ZAL ROME GAAN ZIEN.
IV
Drie dagen bleven we in Luxemburg. In die tijd
zorgde men er voor, dat wij per trein Basel kon
den bereiken. Bij Dudeldange, op de grens van
Frankrijk, had de derde visitatie door de douane
plaats. Nergens heeft dit onderzoek serieus plaats
gevonden. Hoe zou dit ook mogelijk zijn in een
overvolle trein. Hier vroeg men onze portefeuille
ter inzage. Er zat natuurlijk niets in.
De eerste stad, die wij in Lotharingen passeerden,
was Thionville; vervolgens de vestingstad Metz
aan de Moesel, die van 1871 tot 1918 aan Duits
land behoorde. Dan in één ruk naar Straatsburg
in de Elzas, die nu voor de derde maal bij Frank
rijk behoort. De bergen in de Vogezen waren
oorzaak, dat de trein zig-zag verder ging, waar
door de route wel tweemaal zo lang was als
hemelsbreed. Door ontelbare tunnels kwamen we
via Colmar in Mulhouse terecht, de laatste grote
stad vóór Zwitserland.
Voor de vierde keer vond de processie langs de
douane plaats en werden de passen afgestempeld,
waarna we voor het eerst de sensatie beleefden
in Basel op Zwitserse bodem te staan. In België
wordt de eenheid gebroken door twee talen, even
als in Luxemburg, maar in Zwitserland zijn drie
talen oorzaak van evenzoveel taalgrenzen in één
en hetzelfde land. In het oosten en noorden spreekt
men Duits, in het westen Frans en in het zuiden is
Italiaans de voertaal. Nederland heeft, met de
grote mogendheden, het voorrecht, dat de eenheid
van taal tenminste zulke verwikkelingen niet kent.
In Zwitserland deed zich een eigenaardige moei
lijkheid voor. Tot dusver zocht ik in een vreemde
plaats, voor hulp en onderdak, maar naar een
gebouw met een kruis in top. Maar hier tooien
ook de Protestantse kerken zich met dit ere-teken.
Ik kon toch moeilijk bij een Dominee aan gaan
bellen om assistentie voor een reis naar de Paus!
Ten slotte vonden we toch gastvrijheid in het
Katholisches Gesellenhaus. We bleven hier drie
dagen, want Basel is een prachtige stad. De Rijn
stroomt er met een geweldige vaart doorheen. Het
Raadhuis is monumentaal met zijn rijk beschil
derde voorgevel. We konden goed merken, dat
Zwitserland het rijkste land van Europa is. In de
dierentuin, die we bezochten, waren alle beesten
in een ideale omgeving ondergebracht. Het zilver
geld rouleert hier nog als bij ons in de goede oude
tijd. Voor de bankgebouwen staan wel honderd
nieuwe fietsen onbewaakt op de openbare weg.
In de kerken heft men geen plaatsengeld en de
slechthorenden kunnen er gratis gebruik maken
van de nieuwste gehoorapparaten. De melk wordt
er rondgebracht in wit geëmailleerde tanks en de
winkeletalages waren zo luxueus, dat ik één mo
ment jaloers ben geweest. Dat was voor een
schoenenzaak. Daar stonden ze: ,,die beliebten
Gesundheits-Plastic-Sandalen! Griekse (ideale)
sandalen en vederlicht. En de prijs? ZFr. 33.of
ongeveer 36.'k Ben toen maar gauw door
gelopen. Er was nog veel meer moois te zien.
Talrijke fonteinen met helder, fris drinkwater. De
kroezen hingen er bij. Hoge bergen zag men reeds,
maar aan de overkant van de Rijn, inDuits
land. Ik probeerde nog om er eens een kijkje te
nemen. Tevergeefs, ik had geen visum voor
Duitsland.
In de kerken zag men ook de vrouwen met on
gedekt hoofd. Iedere morgen was er een ge
zongen dienst. Men heeft daar uitsluitend be
roepszangers en -zangeressen. Er heerste een
eerbied en weldadige rust als in een kloosterkapel.
Maar ook op straat viel het op, dat deze mensen
zo welgemanierd zijn. Als ik de weg vroeg ergens
heen, bracht men mij enige straten ver om het
beter te kunnen aanduiden.
Doch we moesten ook hier opbreken en vertrok
ken naar Olten via Liestal. Daar was het nog
moeilijker onderdak te vinden dan in Basel. Olten
is nl. een centrum van de Oud-Katholieke Kerk.
En nu weet U wel, dat er uiterlijk niet veel ver
schil is met Rome. Op de torenspits van hun
kerken staat niet enkel een kruis, maar zelfs daar
op een bijna levensgrote afbeelding van de Ge
kruiste. Toch kwamen we goed terecht in een
Capucijner klooster. Dit was het gelukige moment,
waarop wij overvloedig kennis maakten met de
edele vrucht van de wijnstok, die men hier sa
voureert gelijk bij ons het Amstelbier!
Langs Zofingen bereikten we nu de schone stad
Luzern aan het Vierwoudstedenmeer. Vanuit ons
kwartier, eveneens in het Kath. Gesellenhaus,
maakten we Uitstapjes in dit lustoord, door Alpen
omgeven. O.a. een boottochtje op dit blauwe meer,
dat 114 vierkante kilometer groot en 214 meter
diep is, en dat omzoomd is door de Pilatus
(2132 m.) en de Rigi (1800 m.). Een wandeling
naar het romantische Küssnacht, ging over een
lommerrijke promenade, die langs het meer is aan
gelegd. Het water is zo helder, dat men bij zonne
schijn overal df bodem kan zien. De Pilatus ben
ik een heel eind opgeklauterd. Hoe hoger men
klimt, des te schitterender wordt het panorama.
We hadden 1050 km. afgelegd.
W. G. Harmse.
Shockt ^U, reedó HCinderpcMzegeló
"töoe bet dan nu
2.e zyn tot 30 Cz£)ecen\ber a.t. verkrijgbaar aan alle
póót- en bijkantoren.
