3e Jaargang
October 1950
No. 3
Niet-periodiek verschijnend blad voor de
geëmployeerden van de AMSTEL BROUWERIJ N.V.
Redactie: Mr. J. C. Bossard en J. Beekman
IS HET LEVEN SAAI
,,Als het leven van alle dag U arm toeschijnt,
klaag het dan niet aan. Zoek de schuld bij U zelf.
Dat heeft de grote dichter Rainer Maria Rilke
eens ten antwoord gegeven aan een jongeman, die
zich bij hem beklaagd had over het feit, dat het
leven hem zo saai voorkwam en zo vervelend.
En hoevelen van ons kunnen deze woorden niet
tevens tot zichzelf gericht beschouwen?
Hoe vaak hoor je niet om je heen. dat er gezegd
wordt: ,,Ik sterf van verveling als dat zo door
gaat. Elke dag hetzelfde: slapen, eten, fietsen,
werken; fietsen, eten, slapen. Soms èen ,,biosje
pikken", ergens gaan buurten en dan is het uit.
Wat een sleurleven!
Laat ons eerlijk zijn. In het leven van elk mens
zijn er ogenblikken, dat men even zo denkt. Er zijn
nu eenmaal van die lusteloze stemmingen, waaraan
soms geen ontkomen is. Dan lijkt het leven grauw
en zonder uitzicht. Men is humeurig en voelt zich
als een ontevreden kind, dat zijn speelgoed weg
gooit en het liefst in een hoekje zou gaan staan
pruilen. Dat is menselijk: van tijd tot tijd eens
echt uit je ,,hum" te zijn. Op zo'n dieptepunt volgt
vanzelf wel weer een stijging, waarin je weer
plezier in je leven krijgt. Gevaarlijk wordt het pas
wanneer zo'n stemming de overhand krijgt en je
echt te pakken neemt. Wie ontevredenheid in zich
koestert, drukt een gevaarlijk dier aan zijn borst.
Een dier, dat gift in de aderen heeft en iemand
alle levens- en arbeidslust kan ontnemen. Men
gaat zich doódstaren op wat men niet heeft en
ook nooit hebben zal. Je denkt: zat ik maar in
Amerika of: was ik maar millionnair! Je praat over
Redactie-Adres;
J. Beekman, Expeditie-Afdeling, Amsterdam
het vele, dat je niet hebt, en j,e lacht minachtend
om wat je wèl hebt. De ware levenskunstenaar
echter is hij, die niét let op de tienduizend dingen,
die hij zou willen hebben, maar die een open oog
heeft voor de misschien honderd dingen, die hij
heeft. Als je een behoorlijke fiets hebt, kun je
een van beide doen: je kunt de hele dag aan een
auto denken, die je waarschijnlijk nooit kunt kopen
en je fiets in een hoek gooien, öf je kunt blij zijn
dat je een goede fiets hebt en dus niet behoeft te
lopen. In dat laatste geval doe je wijs: want dan
ben je blij om die ene vogel, die je in de hand
hebt, en je treurt niet over die tien in de lucht.
Niemands leven behoeft saai en leeg te zijn. Ieder
kan een hobby vinden, die hem weinig geld kost
en hem toch prettig bezig houdt. Boeken kunnen
een heel mensenleven vullen en iemand meevoeren
naar verre, prachtige landen. Overal is schoon
heid, overal is iets interessants te zien. Maar men
moet er oog voor hebben, men moet leren zien en
blijk geven van de goede wil. Guido Gezelle werd
gegrepen door de sierlijke bewegingen van een
simpel diertje, dat op het water dreef en hij maakte
er een prachtig gedicht over. Hij had leren zien
en hij vond het leven niet saai.
Dat geldt voor ieder, al zijn we geen gevoelige
dichters. Als we leren ook op de kleine dingen
van elke dag te letten: de dauwdroppels, die
's morgens als parels aan de struiken blinken, het
vaasje bloemen op tafel, het vriendelijke woord van
een collega en de kleuren van de ondergaande zon,
zullen we makkelijker de teleurstellingen en narig
heden van het leven te boven komen. Dan zege
vieren we in de algemeen menselijke strijd tegen
saaiheid en ontevredenheid.
