nze
O
O/
6
AMSTEL-ECHO
De wegblijvers hebben ongelijk gekregen! Hoewel
het weer, hetwelk uiteraard op zulk een dag uiterst
belangrijk is, zich aanvankelijk niet zo gunstig liet
aanzien, is het toch, op een enkel klein buitje na,
goed weer geweest op onze 4e Sportdag en is,
ook wat dit onderdeel betreft, niet met de traditie
gebroken.
Ons sportveld, omzoomd door vele vlaggen, pa-
voiseerlijnen en min of meer versierde tenten,
maakte weder een gezellige indruk en toen vanaf
pl.m. half tien de diverse families met hun kin
deren langzaam (maar zeker) begonnen binnen
te stromen en tussen het stemmengeroes der groten
de heldere kinderklanken opklonken, werd allengs
weer de prettige sfeer van onze jaarlijkse Sport
dag merkbaar.
Tegen 10 uur konden wij tot onze vreugde de heer
W. C. de Groot uit Rotterdam en zijn echtgenote
begroeten, hetgeen voor ons een teken was, dat
onze sportvrienden uit Rotterdam/Den Haag in
aantocht waren en het duurde dan ook niet lang,
of daar kwam de stoet. Reeds bij de inschrijving
was geconstateerd, dat hun deelname groter was
dan verleden jaar en dit stemt tot verheugenis en
wij willen dan ook niet nalaten dit prettige feit
hier nog even te memoreren.
Rotterdam/Den Haag zal juist rond het veld zijn
neergestreken, toen de voorzitter van B.B.d.A., de
heer J. Schermelé, om ruim kwart over tien met
een enkel woord de aanwezigen welkom heette en
vervolgens de aandacht vroeg voor de bescherm
heer van B.B.d.A., Jhr. Six van Hillegom, die, we
mogen wel zeggen: ,,der traditie getrouwde of
ficiële openingstoespraak hield.
Direct hierna werden de dames-deelneemsters voor
het vèrspringen en de heren-deelnemers voor het
hardlopen opgeroepen en al spoedig was de spor
tieve strijd in volle gang.
Inmiddels hadden ook de kinderen zich bij hun
leidster(s) of leider(s) aangemeld en weldra wa
ren ook de verschillende kindergroepen onderling
met ontembare ijver in de strijd gewikkeld om
uit te maken wie zich de snelste en handigste van
zijn groep zou mogen rekenen.
De „kleintjes" (4 en 5 jaar) vonden weer een
prettig vermaak in de „zandbak" en wanneer uit
eindelijk genoeg zandgebak was gefabriceerd, werd
overgegaan tot een of ander kinderspelletje of het
zingen van een kinderliedje, waarvoor ook veel
animo bestond.
De series hardlopen heren werden vlot afgewerkt,
waarna direct de beide halve finales werden ge
lopen. Veel rust werd aan de deelne(e)m(st)ers
niet toegestaan, want na het vèrspringen voor de
dames volgde voor hen het hardlopen en hoog
springen en na het hardlopen van de heren dien
den de kuitspieren van deze laatsten extra energie
op te brengen voor de hoogte- en vertesprong.
Inmiddels was de koffie „bruin" geworden, het
geen beslist niet onopgemerkt voorbijging. De
groten lieten zich de „koffie met koek" goed sma
ken en vanzelfsprekend werden ook de kinderen
niet vergeten en zij werden successievelijk voor
zien van Polar en koek.
Vervolgens vroeg het nieuwe nummer, n.l. de hin
dernisloop voor personen vanaf 35 jaar, alle aan
dacht en men zag ijverige baancommissarissen de
hindernissen uitzetten. Deze hindernissen, de even-
wichtsbalk, het bord met het „hard gekookte eitje"
en de schraag leken zo op het oog uiterst eenvou
dig, doch in de praktijk viel het „nemen" van zulk
een hindernis nog lang niet altijd mee en de lach
salvo's waren dan ook niet van de lucht. Bij de
evenwichtsbalk was „haastige spoed" beslist
„zelden goed" en menige deelne(e)m(st)er heeft
zijn of haar haast met een onschuldige valpartij
moeten bekopen.
Was de eerste hindernis achter de rug, dan volgde
de ren met bordje en ei, waarna tot slot de min of
meer verstijfde spieren moesten worden saamge
trokken voor de „schraagduik", waarin enkelen
van de „oudjes" zeer handig waren. Anderen wa
ren minder „elastisch en droegen de schraag mee
naar de finish (en bijna tegen de fotograaf) of
vielen met schraag en al languit op het groene
tapijt! Het kleine buitje, dat tijdens deze hindernis
wedstrijd op ons allen neerdaalde, kon de strijd
lust geenszins blussen en deed de belangstelling
niet tanen en we kunnen voorts zonder enige
schroom neerschrijven, dat dit nieuwe nummer zo
wel bij de deelne(e)m(st)ers als bij de toeschou
wers groot enthousiasme heeft verwekt. Dat be
looft dus wat, 't volgend jaar!
Precies twaalf uur werd het teken voor muziek
gegeven en daar klonk als eerste nummer uit de
luidsprekers het „Bierlied" over het veld. Het pro
gramma diende echter voortgang te vinden en na
dat was medegedeeld dat de kinderen een lolly
0
De zandbak. Een veelgezochte plaats door de kleintjes.
