2),o£Ó li ook ntee
aan an^e <3io-ta-Lae,dbt'iij,d
v-acantie 1950
4
AMSTEL-ECHO
ik afgeleid; mijn spanning verbroken. Regende
het? Ik keek op. Maar dat was onmogelijk. De
loge was geheel overkapt. Misschien had ik me
vergist. Ik keek weer naar de bontgekleurde sliert
op het cement. Toen voelde ik weer spatten. Dui
delijk, nu aan mijn benen. Ik had me dan toch niet
vergist? En toen zag ik het. Ik was verbijsterd.
Ik kon het haast niet geloven. Zag ik wel goed?
Het was geen regen, het was... mijn buurman, die
met een vakmanschap een zeerob waardig een
straaltje bruin vocht losliet, dat met een geluid
van uitgebakken spek in de pan, op de vloer van
,,de loge'' terecht kwam en daar in duizenden
kleine belletjes uiteen spatte. Als door 'n cobra
gehypnotiseerd werd mijn blik door het vocht vast
gehouden. Hoe was het mogelijk? Nog in over
peinzing verzonken werd ik opgeschrikt, doordat
buurman no. 2 met welhaast nog grotere virtuosi
teit een dito straal losliet. En weer werd mijn ge
leende smoking-broek door de rondspetterende
bruine deeltjes beroerd. Collega's? Nee, nu wist
ik het zeker: het waren vreemden. Hoe kwamen
die hier? Ik was diep geschokt en in staat te
gaan vragen, hoe zij wel gan die twee logeplaatsen
waren gekomen. Maar iets weerhield me Het
was de blik in hun ogen. die nog getuigden van
een pas verloren havenstaking.
Mijn verdere plezier in de revanche-wedstrijd was
vergald; in ging dus maar.
Het stomen van de geleende pantalon kostte twee
gulden vijftig.
Ik had beter een kaartje kunnen kopen.
B.
Het bier is weer best
V.l.n.r. de heren Beaumont, Six en Chambille.
Uit de Limburgse pers:
SINT JOEZEP IN HET VONDELPARK.
Vorstelijk ontvangen door Jhr. Six van Hillegom.
De naam Vondelpark zegt iedere Nederlander wel
iets. Deze oase van groen en bloemen in het hart
van Neerlands hoofdstad heeft al op zoveel hon
derdduizenden bijzondere bekoring uitgeoefend,
op inwoners van Amsterdam zowel als op die van
daarbuiten, dat in deze kolommen niets meer hoeft
gezegd te worden over dit voor de wereldstad zo
kostbare bezit. Hier wordt geliefkoosd, hier wan
delen moeders met kindertjes in de zon, hier zet
de handelsman zich neer, die 't grote-stads-rumoer
een ogenblik ontvluchten wil, en hier zit de ge-
pensionneerde Amsterdammer zich te koesteren in
de zon.
Er is, op bijzonder warme zomeravonden, veel ge
sproken onder het zware bladerdak, er zullen op
al deze banken veel goede dingen gezegd zijn. Er
is geminnekoosd in alle talen, maar wel zelden zullen
zoveel verschillende dialecten onder deze bomen
hebben geklonken, als toen de secretaris-penning
meester van het Vondelpark, Jhr. Six van Hille
gom, de Mastreechter Fanfaar ,,Sint Joezep"
Zaterdagavond daar introduceerde.
Amsterdam wist dat Sint Joezep kwam, en hoe
gaat het dan? Een aantal Amsterdammers trotseren
het weer (het had een half uur vóór het concert
gestortregend), maar de Limburgers in Amsterdam
geven acte de présence, weer of geen weer. En
dus hoorde men onder het romantisch gebladerte,
wanneer tijdens het concert Pierre Lemaire even
zijn stok had neergelegd, Venlose en Kerkraadse,
Roermondse en Maastrichtse klanken, allemaal van
tot Amsterdammer getransformeerde Limburgers,
die de hoofdstad mooi, maar Limburg toch nog
altijd Limburg vinden en daarom natuurlijk naar
Sint Joezep kwamen luisteren. Ondanks het min
gunstige weer hebben toch nog honderden geluis
terd naar een uitvoering, die directeur en execu
tanten alle eer aandeed.
Attracties voor Amsterdam.
Attracties voor Maastricht.
Jhr. Six van Hillegom is echter niet alleen
secretaris-penningmeester van het Vondelpark, hij
is ook nog directeur van de Amstel-Brouwerij, en
dat was voor de Fanfaar natuurlijk ook nogal be
langrijk. Want de Amstelbrouwerij, die jaarlijks
een grote sportdag houdt voor alle leden van het
personeel en hun gezin, had ter opluistering van
dit feest dit jaar ,,Sint Joezep'' uitgenodigd, van
Maastricht naar Amsterdam te komen. En daar
had Sint Joezep niets tegen. Dus trad Sint Joezep
Zaterdag tegen het middaguur in groot tenue aan
het bestuur in rok, met de heer Paul Chambille
