AMSTEL-ECHO
9
tot een Amsterdams en nationaal Katholiek eigen-
dopi, eigenlijk doelwit van de jaarlijkse Stille Om
gang, welke in drie opeenvolgende Zondagnach
ten van Maart telkens tienduizenden, jonge man
nen en jongens uit de stad en land doet samen
stromen. De handelsbediende uit Amsterdam naast
de Limburgse boer, de Friese landarbeider en de
Tilburgse fabrikant, de wever uit Twente zo goed
als de kompel uit Hoensbroek en de visser uit
Volendam, heel dit reusachtige, zwijgende, bid
dende leger volgt in het nachtelijk uur de weg die
de middeleeuwse Sacramentsprocessie ging door
het toen zo kleine Amsterdam en het trekt tot slot
nog altijd rond de plek, waar zich tussen Kalver-
straat en Rokin de H. Stede verhief op de plaats
van het wonder.
Voortgaande in de Kalverstraat op no. 92 staat
ge opnieuw voor een standbeeld, dat drie eeuwen
weg doet vallen. Het is het Weeshuispoortje. Het
is een poortje daterend van 1581, waarop demon
stratief een weesmeisje en weesjongen staan te
treuren. Geen wandelaar, hetzij Amsterdammer of
van daarbuiten, kan dit poortje passeren zonder
even een blik te werpen op de versregels van
Vondel, waarvan de kortste maar meest dringende
luidt:
Wy groeien vast in tal en last:
Ons tweede Vaders klagen.
Ay, ga niet voort, door deeze poort,
Of help een luttel dragen.
Vondel schreef deze woorden in 1634 en ze zijn
dus later op het poortje aangebracht.
Op no. 71 stond meer dan drie eeuwen achtereen
een logement waar men de keizerskroon had bui
ten hangen en waarom het dus ook met deze naam
werd aangeduid, ofschoon het al de naam droeg
van de Oude Befaamde Berg. In deze herberg liet
men het toe, dat in 1657 de kunstschatten van
Neerlands onsterfelijke zoon Rembrandt onder de
hamer werden gebracht. Op no. 58 prijkt een ste
vige stenen papagaai in de gevel waardoor men
het feit levendig wil houden, dat daar de Katho
lieken in 1658 in de schuilkerk De Papagaai hun
godsdienst kwamen belijden.
En zijn nog vele andere historische gevels te zien
in de Kalverstraat, maar na nog even een blik te
hebben geworpen in de Jonge Roelensteeg, ver
laten we de straat om op het historische plein de
Dam het feest van de 500-jarige te gaan vieren.
En zo staan we dan op de Dam, het plein waar
de Amsterdammer samenstroomt in gebeurtenis
sen van lief en leed het land of vorstenhuis be
treffende. En weer stromen zij samen, maar thans
om het 500-jarig bestaan van de Kalverstraat te
herdenken. De feestelijke herdenking van dit feit
is groots opgezet en de Dam is omgetoverd in een
Oud-Nederlandse stad, Damstad geheten. De fees
telijkheden zijn inmiddels begonnen, maar gedu
rende een maand zal Damstad worden bestuurd
door de Schepenen, terwijl de Schout en zijn Rak
kers oor orde en rust zullen zorgen. Hierbij zal
de schandpaal een voorname rol spelen. In die
maand kan men zich o.a. in Damstad laten trou
wen, doch over scheiden wordt niet gesproken.
Logisch, want enige eeuwen geleden hield men
het gerust wel een maand met elkaar uit! In het
middelpunt van de Dam ontwaren we het beeld
van de Eendracht, of beter gezegd: niet het echte
beeld, maar een namaaksel er van, voor deze ge
legenheid gewrocht door de beeldhouwer van Lith
en bestaande uit gips en opgevuld met papier en
carton! ..Gedenkteeken van de Nederlandsche
Volksgeest en het leger der Nederlanden in de
jaren 1830/31lezen we op het voetstuk, dat met
het beeld mee ongeveer zestien meter lager is dan
het origineel er van. Als bijzonderheid kunnen we
vermelden, dat het beeld op een door vier zware
paarden getrokken brouwerskar van de Amstel-
brouwerij naar de Dam werd vervoerd. Dat was
op de officiële openingsdag van 14 Juni jl. Vele
historische gebeurtenissen zullen zich in die maand
herhalen. De intocht van Maria de Medicis in
1638 hebben we al achter de rug; de bruiloft van
Rembrandt met Saskia van Uylenborch in 1634
eveneens, waarbij wederom de paarden en wagens
(versierd) van onze brouwerij, zij het dan een
Rembrandt en Saskia na de Huwelijksplechtigheid
(Foto Brouwer)
Met de gasten naar het bruiloftsmaal (Foto Brouwer
