AMSTEL-ECHO 3 bier te drinken, hadden toch verschillende maats een flesje onder hun bereik om af en toe een ver frissende dronk te nemen. Wie drinkt geen bier als je puft van de hitte?! Tegen 12 uur zag je verschillenden wit om hun neus worden en kleine oogjes krijgen. We dach ten aan de lege plaats naast onze dierbare ega. Eindelijk was het 1 uur. De machines werden stop gezet. Een half uur pauze. In het kantoor van de baas hurkten we samen en toen kwamen de ton gen los. Voor iedereen was ruim voldoende om de mens inwendig te versterken. Sterke verhalen werden ten beste gegeven. Maar een half uur is gauw om. We hadden nog 4J/2 uur voor de boeg Men zwoegde voort in het nachtelijk uur. Het was een strijd tegen de bierfles, of zo men wil, tegen de fles bier. We zagen de zon opkomen. Men werd weer wat spraakzamer. Tenslotte hebben we de strijd moeten staken: de machines bleven onophoudelijk nieuwe manschappen in de strijd werpen. We kwamen tot de slotsom: het Amstel- bier is onoverwinnelijk en onovertrefbaar! Af en toe bleken er manschappen te zijn, die de druk en de hardhandigheid van onze strijders niet konden weerstaan. De inwendige spanning bleek hun on dragelijk te worden en zij gaven er de voorkeur aan om zelfmoord te plegen. Met een laatste schot sprong zo n soldaat dan uit elkaar, in hun doods strijd nog trachtend een tegenstander te verwon den. In de regel slaagden ze daarin, maar de ge kwetsten konden na enkele ogenblikken de strijd weer voortzetten. Eén onzer kreeg zo n schot tegen het hoofd, dat hij niet verder aan de strijd kon deelnemen. De gewonde werd bijgelapt. Ik zou u nog kunnen vertellen van die beroeps strijder, die, zoals men zei, 12 flesjes ineens om hun hals grijpt en kans ziet tussen de grepen door een krantje te lezen en een shaggie te rollen. Deze persoon moet een ware flessen-goochelaar zijn. Of van die optimist, die dacht onder zijn werk een sigaar te kunnen roken. Op een gegeven ogenblik kwam hij tot de ontdekking, dat zijn sigaar uit was, maar toch steeds korter werd. Hij vraagt zich nog steeds af, hoe dat toch mogelijk was. De vol gende dag lag hem iets wat zwaar op de maag. Maar ja, als je ook van een sigaar een kauwstang maakt! Maar ik weet zeker, dat hij in 't vervolg bij zijn klanten het fustbier meer zal aanprijzen dan het flessenbier. Ik zou U nog wel meer kunnen vertellen. Van iemand, die op het idee is gekomen om een robot te ontwerpen, die speciaal afgesteld kan worden voor de bottelarij. Van een collega, die de vol gende middag zijn potlood heel lang stil hield op het papier en net deed of hij schreef. Wat kon die kerel dat lang volhouden! Van de goede verstand houding, die er ontstond tussen het fabrieks- en kantoorpersoneel. De geroutineerden moesten er menigmaal aan te pas komen om te voorkomen, dat de boel in het honderd liep en zij gaven daar bij tevens blijk van hun behendigheid. Tenslotte mag ik niet nalaten te vermelden, dat de Directie blijk heeft gegeven van hun belang stelling door in het nachtelijk uur een bezoek aan de bottelarij te brengen. Na 36 uur in de weer te zijn geweest lag ik in mijn bed. Ik weet niet of ik droomde of dat het werke lijkheid was, maar ik hoorde ergens de volgende regels uit het bekende bierlied zingen: Als het werk eist al je krachten Gaan na afloop je gedachten Naar het bier, bier, bier, bier bier... Toen hoorde ik niets meer. Kruimeltje. PREMIES AAN KELLNERS EN CAFÉHOUDERS Het heeft in de kranten gestaan. Een onbekende deelt tientjes uit aan elke kellner, die hem tegemoet treedt met de vraag: „Een bier tje meneer... 't is weer best". Zeer veel employé's hebben mij de vraag gesteld, wat of er van waar is. Welnu, het is waar! Het is de nieuwste reclamestunt van de gezamenlijke brouwerijen en voor zover we kunnen beoordelen een groot succes. Wie is die geheimzinnige bezoeker? Niemand kent hem. Toch komt hij in veel café's. Soms gaat hij een café binnen en als de kellner bij hem geweest is geeft hij een kaartje af. Wat staat er op dat kaartje? Wanneer de kellner of kastelein hem tegemoet treedt in deze trant: „Een biertje meneer... t is weer bestdan staat er op te lezen: „Gefeliciteerd! „Een biertje meneer? 't Is weer best" leverde U 10.op. Op de duur zal deze vraag U meer bierklanten en... meer winst op leveren." In dat geval ontvangt zowel de kellner als de kas telein dus tien gulden. Wordt Meneer X niet met bovengenoemde vraag ontvangen, dan geeft hij ook een kaartje, maar met de volgende tekst: „Jammer. U heeft nu een kans gemist. Misschien heeft U een volgende keer meer geluk. Begroet voortaan Uw bezoekers met „Een biertje meneer? 't Is weer best!" Al wint U geen prijs, U krijgt zeker méér bierklanten en... meer winst!" Er zullen vanaf 1 Juni jl. 50 premies per week uitgereikt worden gedurende enige maanden, ter wijl de namen van de prijswinnaars van tijd tot tijd in de vakpers gepubliceerd worden. Bovendien hebben de gelukkige kellners en/of kasteleins nog kans op een mooi radiotoestel, dat onder deze verstandige mensen wordt verloot! Zo zit de zaak dus in elkaar. Al met al een onge woon en origineel middel om de kellners en café houders het bier te laten pousseren. <5>

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Amstel - Echo | 1950 | | pagina 3