lang vacantie? En ik vertrok op 25 April naar
Groningen om met hem en zijn familie nader ken
nis te maken.
De reis begon met een heerlijke pot Amstelbier bij
de heer Piëst, directeur van het Filiaal van onze
brouwerij in Groningen. Is daar misschien het suc
ces aan te danken? We bezochten alvorens de reis
te beginnen nog enige bezienswaardigheden, o.a.
de 96 meter hoge Martinitoren, en togen toen wel
gemoed als tippelende globe-trotters op reis. De
eerste halte werd gehouden in Haren, waar we
derom een Amstelman, vertegenwoordiger de
Haan, bezocht werd. Het was helaas nog te vroeg,
om zijn voorraad van ons edele product aan te
spreken. Bovendien heerste er een winterse tem
peratuur. Heel de omgeving zag wit van de rijp.
Via de gemeente Vries, waar ik voor het eerst
de Hunnebedden zag, bereikten we Assen, de eer
ste plaats die ons nachtlogies moest verschaffen
en bij iedereen bekend als het centrum van de in
ternationale motorrennen. Een klooster is daar
niet, dus, want dit gebeurde in zo'n geval overal,
zorgden de notabelen er voor, dat wij in hotel De
Kroon konden overnachten en ontbijten.
De volgende dag liepen we naar Beilen, terwijl
hagelbuien ons wit bestoven en rustten even uit
bij de heer van der Bij, agent van onze brouwerij
aldaar. Ook hij toonde zich een gul gastheer en
verkwikt en gesterkt liepen we naar het einddoel
van deze dag: Hoogeveen. Hier traden we het
eerste klooster op onze tocht 'binnen, doch er was
helaas geen plaats om ons te herbergen. Natuurlijk
nodigde men ons aan tafel, terwijl wij in pension
Manhro, bij Protestanten nog wel, gratis onder
dak kregen. Van Hoogeveen ging de tocht via
Zuidwolde en Balkbrug naar Ommen, bekend o.a.
om het Sterkamp als centrum van internationale
geestelijke bijeenkomsten en waar onder meer
Krisjnamurti zijn ideeën verkondigde.
De pastoor stuurde ons, daar er geen klooster is,
naar hotel de Zon, alwaar wij van Zaterdag tot
Maandag kosteloos logies enz. ontvingen. Als U
nu weet, dat de eigenaar organist is van het kerk
koor, waar ik, gelijk overal, mee mocht zingen,
dan behoef ik niet in finesses te treden om U te
doen begrijpen, hoe goed we het daar gehad heb
ben. Op die Zondag was Abe Lenstra met zijn
club ook in dat hotel. Ze hadden in Enschede ge
voetbald en... verloren. De stemming was dus
beneden pari. Alsof dit alles niet genoeg was,
werd ons ook in hotel Paping gratis een diner
aangeboden! 's Avonds vermaakten Abe c.s. zich
in roeibootjes op de Vecht. Van Ommen vertrok
ken belandden we in Vilsteren, waar de pastoor
ons aan zijn tafel noodde en vandaar, via Dalfsen,
waarvan de herder zich eveneens niet onbetuigd
liet. bereikten we tegen de avond Zwolle, de
hoofdstad van Overijssel.
Op weg daarheen bezochten we ook nog Baron
van Voorst tot Voorst, die op non-actief, op een
heerlijk buiten zijn otium cum dignitate" geniet.
In het Dominicaner klooster te Zwolle was ook
geen plaats, waarom de Overste ons uitbesteedde
in hotel Peters.
Vanuit Zwolle ging de route over Wijhe, waar we
een aardig incident beleefden. Een vrouw kwam
ons hardlopend achterop. .Heren," riep ze, ,,ik zie,
dat ge Rome-pelgrims zijt, kom toch binnen een
kop koffie drinken. Ik zou zo graag meewillen.
Maar ik mag niet van de pastoor, van de dokter
en van mijn man!" ,,Ja," zei die man, die kleer
maker was, ,,ik kan je zolang niet missen." Ook
in het volgende plaatsje, Olst, gebeurde iets der
gelijks. Daar werden we zo waar op een bruiloft
genodigd! De gasten waren echter reeds zodanig
onder de invloed van het geestrijke vocht, dat we
het raadzamer achtten deze invitatie niet aan te
nemen! Want het einddoel voor die dag was het
Trappisten klooster te Diepenveen, waar wij,
vooral omdat men mij kende, met gulle gastvrij
heid konden overnachten.
Via de Hanzestad Deventer en Twello arriveer
den we in Apeldoorn. Wij richtten onze schreden
naar het paleis op het Loo, doch de Prinses lag
te rusten en mocht niet gestoord worden. Toen
bezochten we maar de bunker waar Seys-Inquart
invluchtte voor de Canadezen. De P.T.T. had
daar de telefoon aangelegd, waarmee Seys met
BerKjn etc. kon spreken. Echter zo, dat de onder
grondse alle gesprekken kon afluisteren! We kre
gen een fijn onderdak in de St. loseph-stichting
en hadden tot hiertoe 159 km gelopen.
W. G. Harmse.
WIST U DAT?
Met het verschijnen van dit nummer heeft de
,,Amstel-Echo" haar 3e Jaargang ingeluid. Of
schoon de ,,Amstel-Echo een niet-periodiek ver
schijnend blad is, is ze gedurende die tijd van
24 maanden 21 maal uitgekomen! De redactie zegt
dan ook al haar medewerkers hartelijk dank, om
dat zij door hun bijdragen dit hebben mogelijk
gemaakt. Ook in het komende jaar hopen wij op
Uw gewaardeerde medewerking te mogen reke
nen.
Twee jaren oud. Een hele tijd, maar toch niet oud
genoeg óm zich 's werelds oudste krant te kunnen
noemen! Welke krant kan dat dan wel?
Totdat de publicatie er van werd gestaakt in 1934,
hield het Chinese dagblad Pekin Bao het record
van 's werelds oudste krant. Met slechts enkele
onderbrekingen is dit blad 1534 jaren achtereen
verschenen. Soe Koeng, een drukker, stichtte het
blad in 400 jaar n. Chr., dat toen zeer mooi uitge
voerd was: het bestond uit zes bladzijden van
zijde, bijeengebonden door een lint. Reeds sinds
1800 heeft de verschijning dagelijks plaats gehad.
Sinds de verdwijning van deze Chinese Methu-
salem, is de titel van s werelds oudste krant over-
<5>
