AMSTEL-ECHO 5 Na twee series bij de heren waren reeds de ploegen vcor de finale, welke eveneens s middags zou worden gehouden, bekend en bij de dames hadden maar twee ploegen ingeschreven, zodat onmiddel lijk de finale kon worden gelopen, welke werd ge wonnen door de dames W. M. E. Altena, Mevr. A. v. d. Neut, Mej. E. Beers en Mej. G. v. d. Neut. Bravo!!! Hiermede was het ochtend-athletiek programma afgewerkt en brak zo langzamerhand de tijd aan, dat de kindergroepen naar de grote tent werden ge dirigeerd, alwaar zij in het gras gingen zitten en wachtten op ,,de dingen die komen gingen". We kunnen niet zeggen, dat dit zitten ook maar enig verband hield met geduldig wachten, doch zodra verscheen niet Flip Flapuit ten tonele of zij waren direct een en al oor om toch vooral maar niets te missen wat die brutale Flip Flapuit er tegenover meester Sikmans uitflapte. Dat was al gauw volop plezier daar in die bakoven"! De tijd gaat voort! Half twee: Voetbal! Amsterdam en Rotterdam (incl. Den Haag) treden in het strijd perk. Scheidsrechter H. A. Hesterman en de beide aanvoerders J. L. van Leeuwen en E. Koopmans begroeten elkaar, doch voordat de wedstrijd gaat beginnen doet zich het bijzonder aardig moment voor, waarop collega E. Koopmans uit Rotterdam de .Amsterdamse aanvoerder J. L. van Leeuwen onder enige toepasselijke woorden een keurig uit gevoerd vaantje in de Rotterdamse kleuren (groen wit) overhandigt, waarop in zwarte druk aange bracht de woorden: ,,Ter herinnering aan de Sport dag op 21 Augustus 1949. Filiaal Rotterdam," Hartelijk dank Rotterdam!!! Hierna werd met splinternieuwe bal afgetrapt en wel bij een lemperatuur, die zich beter leende voor zwemwedstrijden dan voor een voetbalmatch. Maar het enthousiasme was er niet minder om en ook Rotterdam zette zijn beste beentje voor, doch kon niet (ook hun beweeglijke keeper-aanvoerder niet) verhinderen, dat Amsterdam sterker was en dit dan ook in doelpunten uitdrukte. Deze krachtsverhou ding in het veld was overigens alleszins begrijpe lijk, aangezien de ongeoefendheid de Rotterdam mers danig parten speelde en hoewel de stemming er zeker niet minder om werd, kon Amsterdam langzaam maar zeker uitlopen en eindigde de strijd in een 62 overwinning voor de thuisclub. Hebben wij echter goed gehoord, dan zal niets Rotterdam kunnen weerhouden om volgend jaar wederom van de partij te zijn en om dan zo enigszins mogelijk een klinkende revanche te nemen. Bravo Rotter dammers en Hagenaars, dat is de ware sportmen- taliteit! Niet zodra was de voetbalwedstrijd afgelopen of de „luidspreker" nodigde de doelschieters(sters) en touwtrekkers (sters) uit de strijd aan te binden, hetgeen dan ook al spoedig geschiedde. De prettige sfeer en het mooie weer waren er blijkbaar de oorzaak van dat velen zich alsnog bij de juryleden voor deze takken van „sport" aanmeldden en de juryleden kwamen bijna papier te kort om al de liefhebbers te noteren. Er werd met overleg „ge knald" en met stugge vasthoudendheid getrokken en er waren zeker spannende kampen bij. De uit eindelijke winnaars (winnaressen) werden bij het doelschieten resp. Neervoort en Mej. G. v. d. Neut, met op de tweede plaats resp. de Ligt Jr. en Mej. R. Ottenhof. Bij het touwtrekken heren waren de welverdiende winnaars P. Smet en P. de Groot, die in de finale Theunis en Taverne „over de streep haalden Kampioenen bij het touwtrekken dames werden ten slotte Mevr. Hilstra-Wansleeben en Mej. G. J. Dekker, die in de eindstrijd het Amsterdamse)Rot terdamse paar Mevr. v. d. WaalsMevr. Koop mans overwonnen. Helaas was voor het laatstge noemde paar geen prijsje aanwezig, aangezien oorspronkelijk de deelname aan het nummer dames touwtrekken zo gering was, dat tot het aanschaffen van tweede prijzen niet kon worden overgegaan. Voor het volgend jaar rekenen wij ook voor dit nummer dus op een grote deelname! In de grote tent waren inmiddels voor de tweede voorstelling de kinderen weer verzameld, wier dorst voor de aanvang dezer voorstelling gelest was geworden met een beker jel, hetgeen de oorzaak was, dat vele kinderen na het drinken hiervan zich met enige trots verhieven en uitriepen dat ze „bier" hadden gedronken. Hopelijk komt hier het bekende gezegde tot zijn recht „Jong geleerd, oud gedaan"! Kennelijk waren de kinderen vol verlangen naar Flip Flapuit, doch Flip kwam niet. De tweede voor stelling bevatte goochelen en clownerie en toen de clown daarbij een hoed (met water) opzette, was de hele Flip reeds vergeten. En toen kondigde de luidspreker de finales aan en het was te merken, dat de belangstelling hiervoor groot was; een ieder zette zich tot kijken. Allereerst kwam de finale 80 Mtr. heren, waarbij Wolff- gramm zich tot zijn spijt moest terugtrekken en waarbij ook Broerse niet aanwezig kon zijn. Er restten dus vier lopers die in de finale zouden uit komen. Deze finale was zeer spannend en in deze volgorde flitsten de deelnemers door de finish, t.w. 1. A. Wilhelmus, 2. G. P. van Berkel, 3. A. Oostwal en 4. de Ligt Jr. De tijd van No. 1 was 10,3 sec. Vervolgens werden de dames voor de finale 80 Mtr. hardlopen uitgenodigd aan de start te verschijnen en even later klonk reeds het signaal. Weg waren ze! Eerst de finish bracht de zekerheid wie winnares was, aangezien de finalisten elkaar zeer weinig toegaven. No. 1 bleek te zijn Mej. Altena (tijd 12,3 sec.) en de overigen kwamen binnen als volgt: 2. Mej. Oostwal, 3. Mej. H. Ottenhof, 4. Mej. Keyer, 5. Mej. G. v. d. Neut en 6. Mej. T. v. d. Neut. (vervolg op pag. 8)

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Amstel - Echo | 1949 | | pagina 5