AMSTEL-ECHO
3
HERINNERING
April 1945. In bezet Nederland is de nood op zijn
hoogst gestegen. Honger heerst alom. De vertwij
feling is groot.
Moedeloosheid is van de gezichten af te lezen.
Het ,,hoe lang nog?' ligt op ieders lippen bestorven.
Is er dan geen redding, geen uitkomst meer moge
lijk? Zal dan nooit meer onze vrijheid, die wij allen
zo lief hebben en waarvoor onze beste zonen en
dochters hun leven gaven, terugkeren? Trooste
loos verrichten de meesten onzer, met inspanning
van hun laatste krachten, hun dagelijkse werk
zaamheden.
Troosteloos? Neen, niet geheel en al. Er is nog
immer een stem, die ons vertrouwen in de toekomst
en moed influistert.
Radio Oranje. Moed en Vertrouwen. Het luisteren
is moeilijk, zelfs levensgevaarlijk. Toch zijn er
onder ons velen die ,,de moed hadden". Mannen
die ,,lak" hadden aan de verordening van de be
zetter, hun toestel niet inleverden en het zodanig
voor het oog van verraders en ander gespuis had
den weggestopt, dat toch nog Londen kon wor
den beluisterd en de woorden van vertrouwen,
woorden die ons op de been hielden, op geheim
zinnige wijze doorgaven en een gretig voedsel
vormden voor de „hongerige ziel", die naar uit
komst dorstte.
En hier begint de door onze collega A. J. van
Gijzen Jr. aan het filiaal Rotterdam opgenomen
film „Herinnering".
Vijf voor twaalf. Collega Koopmans kijkt op zijn
polshorloge. Nog vijf minuten. Een blik van ver
standhouding wordt gewisseld met collega Tour
nier. De laatste staat op, verlaat het vertrek en
begeeft zich naar het archief, dat op een hogere
verdieping is gelegen. Dan zien we Koopmans zich
uit zijn stoel verheffen om zich bij Tournier te
voegen, die hem op de trap opwacht om vervol
gens gezamenlijk de dagelijkse gang naar het
ondergedoken toestel te maken. De deur wordt
zorgvuldig gesloten; een met voorzorg wegge
stopte stekker komt te voorschijn evenals het radio
toestel, dat heel vernuftig achter kwasie-brief-
mappen staat verborgen. Twaalf uur. Spanning bij
beide heren.
Bom-bom-bom-böm.Bom-bom-bom-böm.Bom-
bom-bom-böm... Het bekende motief uit Beet
hoven's 5e Symphonie klinkt door de aether. Hier is
Londen. U luistert naar Radio-Oranje in de 16
meter band, de 31 meter band, deEen glim
lach verheldert de vermagerde gezichten.
De Russen vechten reeds in BerlijnMen
beweert, dat Hitler en Mussolini reeds dood
zijnGeallieerde vliegtuigen zullen boven
hongerend Westelijk Nederland voedselpakketten
afwerpen
Bom-bom-bom-böm... Bom-bom-bom-böm... Bom-
bom-bömU hebt gelui
Zorgvuldig worden kostbare berichtgevers weer
verstopt, en even geheimzinnig nemen de heren
hun plaats weer in aan hun werktafel.
Dan begint de verspreiding van deze vóór ons,
goede Nederlanders, zo belangrijke berichten. In
tien-voud worden de berichten getypt om daarna
even geheimzinnig op plaatsen te worden gedepo
neerd, waarvan men zeker weet, dat ze worden ge
vonden en in goede handen komen.
Collega Rieck schijnt hierin een grote bedreven
heid te hebben gekregen. In elk geval, het be
oogde doel wordt bereikt. De berichten versprei
den zich als een lopend vuurtje en betekenen voor
de meesten een hart onder de riem. Uitkomst. Voed
sel. Het einde van de oorlog in zicht. Een enkele
pessimist is niet te overtuigen, tot dat na een paar
dagen de verlossende vliegtuigen op een speciaal
daarvoor aangegeven veld hun kostbare voedsel-
lading afwerpen.
Dit is in het kort de inhoud van de bekroonde
film „Herinnering' die eindigt met de woorden
„Hulde aan de R.A.F."
Wij willen hieraan toevoegen „Hulde aan de
maker, onze Rotterdamse collega, A. J. van Gijzen
Jr. Ook hulde aan de vertolkers der verschillende
rollen, waarbij wij mejuffrouw N. v. Gijzen niet
mogen vergeten.
Op 8 en 9 Juni werd deze film vertoond voor de
Directie, de Staf en het overige personeel van onze
brouwerij. Ruim vierhonderd personen hebben ge
noten van de inhoud die „Herinnering" bood,
maar ook van de films, die de Amsterdamse Ama
teur Filmclub „De Smalle Band" draaide, om met
de film van onze collega een zodanig programma
te verzorgen, dat een gehele filmvoorstelling ver
kregen werd. De prachtige film „Padi", opgenomen
door de heer C. J. Bulte, die tevens voor de pro
jectie zorgde werd evenals de film „Herinnering"
met een luid applaus beloond. De heer W. Köther
zorgde voor een mooie en passende muzikale illu
stratie. De technische verzorging van het gehele
programma was bij de beide heren in goede han
den, waarvoor wij hier nogmaals onze dank be
tuigen. B.
SMAKEN VERSCHILLEN
Zeg Sjaak, hou jij van Shakespeare?
Ik koop nooit, wat ik niet ken, ik drink altijd
Amstelbier.
HET BAL
Mannie, je gaat nu al voor de twaalfde keer
naar het buffet om een biertje te halen. Dat maakt
een slechte indruk.
O, neen, vrouwtje. Ik zeg telkens, dat het voor
jou is.