6
AMSTEL-ECHO
HERINNERINGEN
Als je als gepensionneerde de „Amstel-Echo" ont
vangt, waarnaar je zo een beetje de gehele maand
reikhalzend hebt uitgekeken, gaat onwillekeurig
je interesse het eerst uit naar de aardige rubriek
„Herinneringen", omdat je daarin meestal iets
tegen komt, dat nog in jouw tijd is gebeurd. En
zo schiet ook mij een voorval in de gedachte,
waarvan het opnemen in deze rubriek wellicht
verantwoord is.
Indertijd toen ik nog aan de brouwerij als wijk-
koetsier werkzaam was, kreeg ik van de klanten
nogal veel sigaren, iets waarnaar ik nu nog wel
eens snak. Om ze niet tijdens de rit te bescha
digen, had ik de gewoonte ze op te bergen in een
blikken sigarendoos, die ik dan zorgvuldig in het
kastje onder de bok bewaarde tot ik 's avonds
naar huis ging. Nadat het werk was afgelopen,
ik mijn paarden op stal had gebracht, een werk,
dat vóór alles moest gebeuren, ging ik terug om
dekens, zweep ensigaren op te halen. Haast
onnodig U te zeggen, dat steevast mijn sigaren
verdwenen waren. Nadat dit enige malen had
plaats gevonden, bedacht ik een middel om de
dader op te sporen. Daartoe liet ik klapsigaren
maken, die destijds maar 2Y2 cent kostten en na
genoeg niet van gewone te onderscheiden waren.
Of de dader een goede neus voor ontploffingen
had, weet ik niet, maar wel, dat de klapsigaren
steeds onaangeroerd bleven, maar de goede ver
dwenen! Ik gaf de moed maar op en om toch nog
wat lol te hebben van deze klapsigaren, nam ik
ze op zekere dag mee naar de stal, waar enige
van mijn collega's juist aan het schaften waren,
waaronder J. D. en A. van H. Daar A. er eentje
was, waarvan ik wist, dat als je zelf een sigaar
opstak, hij prompt ook om een vroeg, nam ik J. D.
in het vertrouwen. Ik gaf hem twee sigaren, een
goeie en een klapsigaar en instrueerde hqm, om,
zodra A. om een sigaar vroeg, hij hem dan de
klapsigaar moest presenteren. De gewoonte van
A. om te vragen werd hem noodlottig. Er gebeur
de wat wij reeds hadden voorzien. Ik stak een
goede sigaar op, J. eveneens. A. vroeg er ook een
en kreeg van Jnou ja, U raadt het wel. A.
deed rustig een paar trekjes en prees de kwaliteit,
totdat opeenseen geweldige knal het schaft
lokaal vulde. Een daverend gelach en A. keek op
zijnzwarte neus. Des avonds bij het naar huis
gaan, we liepen zo met een man of zes gelijk op,
zei ik tegen K. v. E.: „Hier heb je twee sigaren,
een goede en een klapsigaar. Straks steken we er
een op, en als A. dan om eentje vraagt, geef hem
dan die. En ik wees hem op de klapsigaar. Het
resultaat begrijpt U wel. A. kon het vragen nu
eenmaal niet laten. Toen zei ik (goeie kerel als
ik nu eenmaal ben): „Dat vind ik flauwe kul,
iemand tweemaal te bedotten. Hier A., steek
er een van mij op." U raadt het misschien?
A., er thans zeker van, dat hij niet gefopt zou
worden, accepteerde mijn aanbod met graagte.
Maar toen de met zoveel graagte geaccepteerde
sigaar na een paar trekjes de van haar verwachte
taak vervulde, verliet een stroom van lelijke woor
den A.'s mond, woorden die ik hier niet kan her
halen. En hoewel A. op één dag driemaal was
„genomen kon hij het niet nalaten zijn gewoonte
van vragen af te leren en misschien nu nog niet.
Gepensionneerd koetsier.
CONTACT.
Onder de personen, die elk nummer van de Am-
stel-Echo uitspellen, behoren ook degenen, die
werkzaam zijn aan de verschillende filialen van
de brouwerij.
Na het lezen van de verslagen omtrent de in Am
sterdam gehouden Sportdagen, Sint Nicolaasfeest-
jes etc., ontstaan dan veelal gesprekken, die steeds
eindigen met de woorden: „Jammer dat wij daar
aan nooit kunnen meedoen."
Dat kan nu eenmaal niet, omdat voor regelmatig
en persoonlijk contact de afstanden te groot zijn.
Blijft over, dat het personeel van de filialen zijn
krachten kan meten met het Amsterdamse per
soneel bij de oplossingen van vraagstukken ver
meld in de Puzzle-rubriek.
En hierbij krijgen de Amsterdammers dan ge
woonlijk een voorsprong, want voor hen is het een
koud kunstje om te weten te komen welk woord
gebruikt moet worden voor: het aan nagisting
onderwerpen van jong bier; of: plaats waar de
hoofdgisting van het wort plaatsvindt.
Filiaalmensen kunnen dit alleen te weten komen,
indien zij dit bij een plaatselijke dus concur
rerende brouwerij informeren. (Is al voorge
komen!
Toch dient op nauwer contact te worden aange
stuurd, wil de Amstel-Echo volledig aan haar doel
beantwoorden.
Wie geeft de Redactie een goede tip om tot dit
doel te geraken?
Wellicht kan elk filiaal aan de Redactie opgeven
welke hobby s de leden van het personeel aldaar
er op na houden; hieruit kan dan een goed idee
geboren worden.
En wat denkt de Redactie over het uitschrijven
van een „Foto-wedstrijd"? Deze moet dan zo ge
organiseerd worden, dat hieraan iedereen kan
meedoen, onverschillig of hij of zij een Leica of
een doodgewone box bezit.
„Wie zendt ons de meest originele vacantiefoto"
zou de eerste opgave kunnen luiden.
Enige kleine prijsjes, een sluitingsdatum bepalen
en zo mogelijk het publiceren van de bekroonde
foto s in de „Amstel-Echo en het begin van een
nauwer contact tussen het Amsterdamse personeel
en dat van de filialen is gemaakt.
Opmerker.
