2 AMSTEL-ECHO „AMSTEL-KIKEREKI" „Amstel-Echo" wil een blad zijn voor de ware ,,Amstel"-vrind uit het ,,Huis der Amstel Bieren"; waar het warme weerklank vindt. ,,Amstel-Echo" is een naam die zin- en beeldrijk is bedoeld, een weerkaatsing van datgene wat men in ,,De Amstel" voelt! Zo een veertig jaar geleden was er in de Amstelstad ook een krant, genaamd ,,De Echo", met een (grappig) Zondagsblad. En dit Zondagsblad dat heette, schrikt U niet; „Kikereki". Zón rubriek in „Amstel-Echo En die komt er, wis en drie!! Mits U, lezer, mee wilt werken aan die luchtige rubriek; ieder ziet in zijn omgeving wel eens iets dat is komiek... Ik zal starten, ook al vindt U mogelijk dit mopje flauw: Het gebeurde aan de Amstel, zonder ,,ij" en zonder „Brouw"... 's Morgens bij het uchtendkrieken nog geen mens was er op pad spartelde een kloeke bootsman in het koele Amstelnat, (neen geen bier). De man die schreeuwde als een zwijn dat wordt geslacht; wat een vroege (late?) wandlaar schielijk aan de oever bracht. „Man wat schreeuw je!", roept degene die (droog) op de wal'kant staat. Hellupü Hellupü, 'k kan niet zwemmen!!, brult de (natte) zeesoldaat... Dan verzekert droog de kijker dat h ij ook niet zwemmen kan, laconiek laat hij 'r op volgen en zijn stem klinkt wat verbolgen: „Maar brul ik nou ook zo, man...?!" B. S. Le Marché. AMSTEL-ECHO ECHOPUT?? Bij 't lezen van het artikel van de heer Beekman in 't Octobernummer van dit blad, werd ik direct herinnerd aan de U allen waarschijnlijk wel bekende Echo-put op de Veluwe. Het stond mij daarbij scherp voor de geest, hoe de daar aan gestelde persoon dagelijks voor zijn talrijk pu bliek de woorden: „Deze put is gegraven door... etc.' herhaalt, en nog eens weer herhaalt. Hoe is het voor zo'n knaap vol te houden? Hij zou er bijkans gek van kunnen worden. Dames en Heren Collega s, laat dit niet het toekomstbeeld van de heer Beekman e.a. zijn! Laten wij zorgen, dat de heer Beekman niet maandelijks in herhaling moet vallen en moet aandringen op copie. Hoe eenvoudig is het niet om zo nu en dan een klein stukje copie in te leveren. Het behoeft niet ge leerd te zijn en het is niet nodig, dat er een of andere geleerde spreuk boven staat als „Quan tum est, quod nescimus", want immers ook dat behoort tot het vele dat wij niet weten. Een Nederlands woordenboek kon deze wijze woor den niet bevatten, en ook is het geen Gronings of Fries, dat staat voor mij vast. Dames en Heren, op de kantoren en in de brou werij. ziehier mijn oplossing. Even vraag ik uw aandacht voor een rekensommetje. Naar mijn schatting omvat de Amstel-brouwerij 500 em ployé s, die met een beetje goede wil een klein stukje copie kunnen leveren Dat zijn er dan 500. Stel dat er tien per maand nodig zijn voor ons blad. dan hebben wij dus 50 maanden copie. Dit betekent voor ieder eens per vier jaar een bijdrage. Vooral denk ik hierbij aan die Heren, die met bijzondere gaven zijn begiftigd, zoals een onzer collega's, die onuitputtelijk is in het tappen van knots-goeie moppen. Toe joh, laat ook je andere collega s meelachen, neem jij de afdeling „de lach voor je rekening. En dan niet te vergeten onze kleine dichter-zanger „Speenhof Sr. in zak formaat". Verras jij nu eens de Redactie met een paar aardige rijmelarijtjes, zoals b.v. „Mijn nach telijke avonturen in de N.O. Polder". En ook de Heren uit het filiaal te Heerlen zwijgen nog steeds als het graf. Wij kennen jullie toch anders, b.v. met kermis of carnaval? Dus lui, zet 'em op. Laat de „Amstel-Echo" de Echo van alle employé's zijn. BIERSMA. W&eA em man &cPiAij$ in on^e Atrvitei-EcAa

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Amstel - Echo | 1949 | | pagina 2