ISatarió 1948
Januari 1949
No. 7
iiik
W
Niet-periodiek verschijnend blad voor de
geëmployeerden van de AMSTEL BROUWERIJ N.V.
Redactie: Mr. J. C. Bossard, H. J. Dannenburg
en J. Beekman
Redactie-Adres:
J. Beekman, Expeditie-Afdeling, Amsterdam
Na het einde van elk jaar is het gewoonte de
balans op te maken. Dat kan natuurlijk op ver
schillende manieren gedaan worden. Men kan na
gaan hoeveel winst men persoonlijk gemaakt heeft,
hoe de bedrijfsuitkomsten zijn, hoeveel vooruit
gang op nationaal gebied te boeken is of hoe de
internationale toestand is bij het einde van het
jaar.
Het is natuurlijk niet mijn bedoeling U daarvan
een winst- of verliesrekening voor te leggen: hier
over zullen de meningen wel verschillend zijn en
ik ben niet bevoegd een objectief oordeel te geven.
Het zij mij echter vergund mijn persoonlijke me
ning te zeggen.
Op nationaal gebied meen ik zeer zeker vooruit
gang te mogen constateren. Het productiecijfer is
in 1948 weer met 20% gestegen. Deze uitkomst
kon verkregen worden door de arbeidsvrede, die
in 1948 is bewaard gebleven mede door de be
moeiingen van de vakbeweging. Vastgesteld mag
worden, dat de arbeiders onder leiding van de
samenwerkende vakorganisaties in deze moeilijke
tijd hun plicht hebben gedaan. De levensstandaard
is aanzienlijk verhoogd, vele artikelen zijn weer
vrij, hoewel het levensonderhoud wel duurder is
geworden. Als ik echter naar de toestand buiten
onze grenzen kijk, dan blijkt, dat de opbouw
van Nederland sneller is gegaan dan die van
andere landen. Wij kunnen hierover tevreden
zijn en zeggen, dat 1948 ons toch wel winst heeft
gebracht. Maar dat is slechts materiële winst en
kunnen wij daarmede tevreden zijn, als we geen
geestelijke winst kunnen boeken? Zonder geeste
lijke vooruitgang komen we er niet. Als we om
ons heen zien. dan bemerken we, dat de wereld
in dat opzicht totaal ontredderd is.
Ondanks hevige pogingen van verschillende men
sen om partijen tot elkaar te brengen, lukt het niet.
Dat komt volgens mij, omdat iedere partij of elk
land te veel naar eigen winst kijkt en niet naar
de winst voor het algemeen welzijn. Hierdoor ont
staan botsingen, die nooit tot een rechtvaardige
oplossing zullen leiden. Daarom is het noodzake
lijk, dat de mensen zich zullen gaan bezinnen en
een dieper christelijk leven zullen gaan belijden,
waarin meer verdraagzaamheid en liefde tot zijn
naaste spreekt.
Laten we hopen, dat wij aan het einde van een of
ander jaar zullen kunnen zeggen:
DE BALANS VAN HET AFGELOPEN
JAAR IS GOED.
H. J. D.
WIST U DAT?
In Stockholm werd kortgeleden een wandelwed
strijd gehouden voor kellnerinnen ter bevordering
van een vlotte bediening in de café's. Alle deel
neemsters moesten over een afstand van 1 km
verscheidene volle glazen dragen: voor iedere
druppel water, die er werd gemorst, werd twee
seconden aan hun tijd toegevoegd. In Parijs wordt
er ieder jaar een dergelijke wedstrijd voor kellners
gehouden. Voor de oorlog was er in Parijs een
schoenmaker, die zich specialiseerde in schoenen
met elastische zolen voor kellners.
Ie Jaargang